50+ bekar erkoların çoğu azıcık alımlı düzgün buldukları 40+'larla evlenecekler. bunu hiç düşünemiyorlar mı anlamıyorum. gençken evlenseydiniz de o yaşınızda o yaşta bir kadınla evli durumda olacaktınız ama evliliğiniz 10+ yaşta ve çocuklu olacaktı. yıllarınız çöp oldu. yaşlanınca evlenecekseniz onun yerine gençken evlenin. gençken evlenmediyseniz de hiç evlenmeyin.

ikinciye evlenmeye korkuyor insan.
aslında içimden evlenmek de gelmiyor. yalnızlığa alıştım. kadın peşinde koşan biri de değilim. bu yaştan sonra koşmak da abes olur.
yine de hayatı paylaşacağım biri olmalı diye düşünüyorum. duvarlar anlamaz ki veya arkadaşın veya annen baban.
yaşlanınca daha zor kimsesizlik. kadına konu komşu yardımcı olur ama erkek öyle değil. başının çaresine baksın, evlenseymiş derler. aslında evlenmek de şart değil. hayatımın sonuna kadar da beraber yaşayabilirim. ya da ayrı evlerde olsak da yanında olacağını bilmen, seni sevdiğini ve senin onu sevdiğini bilmen bile yeter.

tek başınıza ölecemiz be gardaş. evli olursan ve eşin senden önce ölürse sonuç yine aynı.

yap olasılık, fayda/değer analizini takıl kafana göre.

t: sorunsal değildir.

30-36 arası bi teleşa kapılmadım değil ama 2 senedir kabullendim ve hayatıma devam ediyorum. yine edeceğiz sıkıntı yok. dün gece bayağı bi sıkıntılı geçti benim için. 1 saat boyunca ölüme yakın gezdim. gerçekten stresten saç diplerime kadar terledim. her şey boş geliyor insana böyle anlarda. evlenmemek sorun değil ama bir çocuğum olsaydı iyi olurdu diyorum…

daha önce aynı kaygı ile açılmış başlık için:

(bkz: 60 yaş üstü bekarların yalnızlık tecrübeleri)

huzur evinde lego dizecez.

yasli olup da evlenmemis kisilerin daha bir seksuel arayis icinde oldugunu diyorlar.

evlendim. boşandım. yaşlandım.
çocuklarım oldu. büyüdüler. kendi hayatları var.
çalışıyorum. özgürüm. canımın istediğini, istiyorsam yapıyorum.
olduğu kadarı ile ayaklarımın üstünde duruyorum. kimsenin hiçbir şeyine muhtaç değilim.
yaşlandım demiş miydim?
gençken daha verimsizmişim. evliliğin koruyucu kalkanına çok sıkı sarılmışım.
gönül isterdi ki, ülke şartları el verse de kazandığım para ile bir iki ülke gezeyim. şimdilik; anca kadıköy'e gidip bir iki bira ya da bir iki kadeh rakı içebiliyorum.
yalnız değilim. bin tane kocaya değişmeyeceğim arkadaşlarım var.
biraz daha yaşlanınca, daha doğrusu kendimi gerçekten yaşlı hissedince, saçlarımı da boyamıcam.
sevdiğim insanlarla, çocuklarımla çok güzel vakitler geçiriyorum.
bir hayat arkadaşı lazım mı? evet.
bu bir koca/karı mı? bilmiyorum.
şart mı? hayır.
çok şey yapmayın.
tanım: bir sorunsal.

yaşlanınca evli insanlar bütün aile bireylerin birlikte olduğu bir anda sevdikleriyle el ele tutuşarak, ritüeller, seremoniler eşliğinde göğe balonlar gönderilerek, mumlar ve ağıtlar yakılarak diğer aleme gönderiliyor olduğu için çok çok dert edilmesi gereken bir mevzudur.

ne bileyim ben huzur evinde konken falan oynarız herhalde, ölmezsek ^*