muhtemelen içeriği berbat olacak nottur.
önden başlık parsellemek.
veda'nın kısası makbuldür ama uzun tutucam bu sene şimdiden 2022'nin hayatıma neleri getirdiği ve nasıl değiştirdiğini düşünüyorum.
1-akademik hedeflerim nedeniyle ülke değiştirdim.
2-liseden beri hayal ettiğim yerde yaşıyorum.
3-ilk defa depresyona girdim ama yavaş yavaş çıkıyorum.
4-pandemiden sonra hortlayan anksiyeti azaldı.
5-milletin girmek için birbirini ezip, dayı soktuğu bileğimin hakkıyla kazandığım kadromu bırakarak istifa ettim.
6-kendime, insanlara bakış açımı sorguladım ve öz farkındalığı yüksek, kendimi düzeltmeye meyilli bir dönem içindeyim.
7-elektronik eşya açısından şanssızdım.
8-kronik rahatsızlığımda gerileme var ancak ilk yarıda koronaya yakalandım ve bu zamana kadar sigarayı ağzına sürmemiş biri olsamda ciğerlerimi ciddi anlamda yordu, etkileri devam ediyor.
9-ilk yarısındaki tahammülsüzlük, ikinci yarıda öğrenmeye daha açık bir hale dönüştü.
10-korkularım var ilk defa kabul görme korkusu yaşıyorum.
liste sene sonuna kadar güncellenmeye devam edecektir.
senden önceki kötüydü, ondan önceki daha kötüydü, ondan önceki daha daha kötüydü… gelecek olan da şimdiden belli. hayırlı işler.
sanırım herkesin hayatında geçirdiği en kötü yıl olabilir. madden, manen bir iktidarın hırsları uğruna herkesi yaktığı bir yıl.
2023 umarım türk milleti için yepyeni güzel başlayacağı yılı olur. umudum çok az, ama umarım olur.
gitsen de bir, kalsan da bir.
tükendiğim, yıprandığım sonra anka kuşu misali küllerimden yeniden doğduğum bir yıl oldu.
son yıllarda kendimde sevdiğimi söylediğim tüm özelliklerimi neredeyse kaybettim ilk yarısında. özgüvenimi, kendime olan sevgimi kaybettim. endişeli, kaygılı, korkak bir kadın oldum. sağlığımla ilgili endişelerimle birlikte bayağı depresif dönemler geçirdim. bu dönemlerde yalnız olmak daha da depresifleştirdi.
sonra bir şeylerin değişmesini istiyorsan beklemeyeceksin hareket edeceksin dedim kendime. işimi değiştirdim. duramadım bir daha-bir daha değiştirdim, mutlu olmadığım yerlerde, kişilerde durmamayı öğrendim. hep çok büyük keyif aldığımı söylediğim asosyalliğimi kırdım. keyif aldığım sosyal ortamların içinde bulunmaya çalıştım. kimsenin ağzından çıkacak iki kelimeyi beklemeden yapmak istediğim ne varsa planlamaya ve yapmaya başladım. okumaya daha çok zaman ayırır oldum.
şimdi yılın sonuna geldiğimiz şu dönemde kendimi eskisinden daha çok sever hale geldim. çünkü bir dipten daha çıkmayı başardım. ben kendimi sevdikçe insanlar beni daha çok sevmeye, saygı duymaya başladı.
bu yıl biterken beklediğim bir şey var mı diye bir düşündüm entryi girerken ve bir şey bulamadım. sıfır beklenti. ne diyor zeze kuzum "kimseden hiçbir şey beklemiyorum. böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum."
ağzımıza sıçtın. gidişin olsun da dönüşün olmasın inşallah
kişisel anlamda verimli bir yıldı. her şey için teşekkürler.