bana kruvasan yemiş olmakla hava atılmıştı. bir keresinde de bir ev ziyaretinde netfiliks açılıp akıllı tv kastedilerek siz de para biriktirip alırsınız çok iyi tv denmişti. bir de sporifydan fransızca müzikler listesi açılarak..
lan neyse canım sıkıldı. gösteriş budalalığından vazgeçmeniz lazım. iyi bir şey değil
bundan 10 yıl kadar önce katılım bankalarının birinde proje yaparken ık tarafından ikram edilen baklavaya feci biçimde üşüşen insanları ilk anlamlandıramamıştım ama ağzı baklavayla dolu iken ellerinde ikişer dilim olacak biçimde yösönö sön dö diyenleri gördükçe işin görgüsüzlük seviyesini yeniden değerlendirmek gerekti. zira davet bir anda zorlamaya ve aptal mısın niye yemiyosun'a döndü. ancak işin çığrından çıkması bu rutinin yaklaşık her gün (farklı ikramlarla) devam ediyor olması ve her gün o iştahla “bedava”ya dalışla birlikte bana aşırı bir görgüsüzlük anısı olarak kaldı.
içkinin sınırsız olduğu bir iş yemeğinde başkası adına bira söyleyip içki servisinden sonra içmek istemek. bunu yapan kişi devamlı uyanıklıktan bahseder toplumun büyük bir kısmını temsil ediyor esas itibari ile.
bütün üniversite hayatını erkeklere söverek geçirmiş bir kızın, sevgili yaptıktan sonra girdiği ortamlarda 5 lafının 4 tanesinde sevgilisi olduğunu vurgulaması, en alakasız konuları bile sevgilisine bağlaması. aklımda kalan bazı replikleri şöyleydi:
"aaa ben de sevgilimle oraya gideyim o zaman."
"insanın sevgilisi olunca ders düşünemiyor pek"
"ders bitse de sevgilimle buluşsam"
işin trajikomik tarafı bu kız seneler önceki eski sevgilisiyle tekrar ilişkiye başlamıştı yani hayatına yeni giren bir kişi değildi. üstelik tek eski ilişkisiydi. bu kişi bazı eylemleriyle bu kızın 3.5 sene boyunca erkeklere sövme nedeniydi.
evimize sıva yapmaya gelen adamın, sonradan anladığım kadarıyla inşaat işine girip cebi para gördüğü ve bundan dolayı kendini çok zengin hissettiği için için bana "sen kaç para kazanıyorsun?" diye sorması.
adamın tek vukuatı bu değildi. inşaattan anladığı tek şey betona ve pahalı (ve genellikle çirkin) eşyalara para gömmek olduğu için yaptırdığımız bungalovun onun tabiriyle "çöp" olduğunu zannedecek kadar vizyonsuz, bunu sesli dile getirecek kadar da ayıydı. yaptığı sıva da bir boka benzemiyordu.
lise yılları
otobüsün ön kapısına (açılmayan kanadına) yaslanmış gidiyordum.
şoförün hemen arkasında oturan bir amca bana seslendi ve boş su şişesini uzattı. gayri ihtiyari aldım, ne yapacağım der gibi baktım adama. at aşağı kapıdan dedi.
ben de şişeyi alıp çantamın kenarına astım, adama da dönüp hiçbir şey demedim. fakat amca şişeyi otobüsten aşağı atmamama aşırı derecede kızdı ve bağırıp çağırmaya başladı.
ben de karşılık verdim tabii. (bunların hepsi 15 sn sürüyor)
şoför aracı durdurdu, sen ne biçim insansın vs diyerek amcayı otobüsten indirdi.
bu da böyle bir anı
tam olarak görgüsüzlük sınıfına girer mi emin değilim ama beni yaran bir olay olmuştu.
ege'de hayrına dağıtılan bir lokma kuyruğundayız, önümüzde de bir kadınla yirmili yaşlarındaki kızı var. bunlar lokmalarını aldılar, kadın "kaç para?" diye sordu, lokmacı teyze "ücretsiz abla, sevabına..." dedi, bunlar da "aaa satıyosunuz sandım bedavaysa almam o zaman" deyip lokmaları bırakıp gittiler, biz de bütün kuyruk arkalarından kahkaha atmıştık...
* bir kaç mesaj geldi editleyeyim, kadın ukalaca burnu kalkık bir tavırla yapmıştı bu hareketi, "ha ücretsiz olduğunu bilmiyordum pardon, ihtiyacı olan başkası alsın..." tavrıyla değil. yoksa neden yazayım görgüsüzlük başlığına?
hemen hemen hepsini eski çalıştığım şirkette yaşamışımdır.
hafif göbekli olan bana "ben her sabah yüzüyorum göbek falan yok bende. sen yüzüyor musun?" diyen havuzlu villalı ceo.
pasaportu olmayan arkadaşa "bulgaristan'a bile mi gitmedin? insanın nasıl pasaportu olmaz." diyen seyyah cto.
çağrı merkezinde çalışan asgari ücretli arkadaşlara "çocuklar, yatırım yapın, ev alın. bakın ben geçen gün bir villa daha aldım." diyen yine aynı emlak zengini cto.
dubai'de oturduğumuz (hatta oturduğumuz masada bizden 15 dk falan önce eva longaria oturmuştu) aşırı lüks ve pahalı barı överek "ben boş zamanlarımda genelde burada takılırım, sana da tavsiye ederim. " diyen ve tek vasfı üzerindeki takım elbise olan patron oğlu direktör.
jetskisi olan ve şirkette gördüğü herkese jetskisi olduğundan bahsedip yaptığı kaza görüntülerini izleten, o da yetmiyormuş gibi online toplantılarda alçılı kolunu gösterip yine bunları anlatan ve o da yetmezmiş gibi jetskisini şirkette çalışanlara satmaya çalışan bir genel müdür yardımcısı.
nasıl bir yerde çalışmışım ben. hem de 7 seneden fazla...