mesai saatinin olmaması.
kolayca tatil yapamamak.
"küçük burjuva eğilimler gösteren iş sahibi bir orta sınıf kişiliğisin sen." diyaloglarına sürekli maruz bırakılmak----> bu zevkli ama.

patronu patronluktan soğutan, bir gün çekip gitmesine sebep olacak silselelerin tümü.
çok paranın getirdiği çok stress, götürdüğü sağlık ve zaman bunların başlıcaları olsa gerek.

mütemadiyen küfür yemek ama bunların hiçbirini duymamak. duyulmadığı için de herhangi bir yaptırımda bulunamamak.

"abi en iyisi kendi işinin patronu olacaksın. böyle, birisinin yanında çalış çalış nereye kadar" geyiği yapamamak.

(bkz: tüm bir haftasonu patronun evinin çimlerini kesmek)
(bkz: yangın paniği ayağına patronu dövmek)
(bkz: zam istenen patronun varsa sen bana ver demesi)
(bkz: sıçtıktan sonra tuvalete patronun girmesi)
(bkz: şirket halı saha maçını domine eden patron)

hiçbir çalışanın inanmadığı etkiler bütünü, say say bitmez ama şöyle örneklenebilir:

sayısı sürekli değişen, bencil ve sadece ay sonu alacağı maaşın 10 lira eksik mi olabileceğini düşünen birbirinden farklı altyapıya sahip birçok insanı idare edip kriz ortamında para kazanmaya çalışmak sorumluluğu. "vermeden alamazsınız" diyen ama işyerine azıcık özveri göstermeye niyeti olmayan paragöz insanları anlamaya çalışmanın zorluğu.

işletmenin büyüklüğünden bağımsız olarak sürekli banka yerine konulmak, anne babasının bakmayıp kendi haline bıraktığı genç ve boş bünyeleri besleme zorunluluğu varmış gibi görülmek,

ama en kötüsü çalışanların gözünde hep kötü, hep çıkarcı, hep baskıcı olmak.

terzi raflarında tozlanmak, misal.

kimin size gerçekten saygı duyduğunu, sevdiğini filan anlamanızı engellemesidir mesela...

şimdi kızacaksınız ama patron yeri gelir kendi sigortasız kalır ama çalışanın sigortası devam eder.
vallahi billahi çocuğunun taksidini denkleştiremeyebilir ama çalışanın maaşı, avansı, sigortası cartı curtu mutlaka ödenir,
patron çalışana parasız olduğunu hissettirmemek zorundadır,
bu sebebinen çalışan bok gibi parası var şuraya bi sebil neyin almıyor diye dingilder durur,
ulan şerefsizim cebimde 20 lirayla geziyorum, 200 lira çıkarıp da sebil alabilecekken almıyorsam kafamı siksinler diyemezsin.
çalışan her zaman haklıdır,
yamuk yapsa da herifi işten çıkaramazsın,
nereye çıkarıyosun 10-15 yıllık tazminatını ödeyecen, seni(hatta onu da ama kime anlatıyosuun!) zarara sokan bi takım andavallıkları yeri gelir veya sıklıkla sineye çekersin.
bi tek işte nedir,
patron ya adın, o..

edit: lan oğlum böyle patronlar bi sürü, klişelere takılıp kalmakla hayat geçmez söylüyüm size.

(bkz: #16157874)