çıldırmak bu dezavantajlardan biridir.
(bkz:
patron çıldırdı)
ödemeniz gereken çeşit çeşit vergiler için sağlam bir küfür repertuvarına sahip olmak.
burada yazan patronların çoğu bir muhasebecisi bile olmayan elemanlar olduklarına göre pek de "ben patronum" diye gezinmesinler bence ortalıkta.
patron olmanın dezavantajı olsa olsa iş bağlamak zorunda olmak olabilir. müşteri ile birebir ilişki içinde olup, işinizi satmanız gerekir.
vergi, hesap işlerine bakacak bir muhasebeci barındırmıyorsan yerinde patronluğunu bir kez daha sorgula derim ben; ha kendi işini yapıyorsun, kendi dükkanının/mekanının sahibisin tabi de... ne bileyim "ben patronum" diye dolaşmam ben olsam.
not: ileride kendi işini yapacak, kendi mekanını açacak biriyim.
- bir arkadasinin calisan olmasi
- vergi, vergi, vergi
- bir cok kisinin kazancinin sorumlulugunun kendi uzerinde olmasi
- sirketin zararda oldugu aylarda gosterdigin performansi, calisanlarin gostermemesi, icten ice umursamamasi
- ee yeter ulan istifa ediyorum diyememek
- hukuki acilardan alinan riskler
- kritik karar anlarinda uzerinde bulunan yuk
- is cikisi kafada isi devam ettirmek. hatta isten bir turlu cikamamak
- zor karar surecleri, zararli aylar vs. donemlerinde uyuyamamak
- ay sonu, sene sonu gelirinin/giderinin ne olacagini kestirememek.
gibi seylerdir. sikayet edilmemelidir, dezavantajlari oldugu kadar avantajlari da vardir. yalnizca dezavantajlarinin sanildigi kadar az olmadigi calisanlar tarafindan pek bilinmez.
akşam altı buçukta her şeyi ardında bırakıp ofisten çıkamamak. hatta aksine, akşam sekiz buçuk'ta ofisten her şeyle beraber çıkmak.
herkesten daha az tatil yapmak,
her ay maaşları nasıl ödeyeceğim diye stres yaşamak,
mesaiye 10 dakika geç gelen personele gıcık olup çoğu zaman alttan almak,
tam düzen kurdum derken, gelişmesi için zaman harcadığın bir götverenin işten ayrılmak istemesi,
kazandığın paradan; gelir vergisi ve muhtasar vergiler adı altında yaklaşık %30 civarında vergi ödemek,
limited şirket isen, hayvan gibi çalışıp şirkete kazandırdığın paradan vergi kesintisi olmaksızın para çekemiyor olmak.
daha uzar gider bu liste. siz siz olun başkasının yanında çalışın üstadım, başınız ağrımasın.
yoktur. çünkü kendisi hiçbir şey yapmaz bütün olayı alt kadroya atar. ve haftanın 7 günü çalıştırır acımaz.
günleri bilememek. çünkü pazar ile pazartesi senin için farklı değildir. kimi zaman çalışmaktan, kimi zamanda çalışmamaktan :)
ps: ekonomik kriz güzel bişi :)
nefsine hakim olmazsan çayını kendin gider alırsın
(bkz:
sekreterini siken cayini kendi alir)
tatilinin olmamasıdır. hele yirmidört saat hizmet veren bir yapıdaysan, tatilinin ortasında bile bir sorunla karşılaşırsın. o an senden başka çözecek insan yoksa, çözmek zorundasın. hastanede kolda serum, plajda, akraba ziyaretinde vs aniden telefon gelir ve mecburen işe koyulursun.
halbuki başkasının işinde açma o telefonu, ne diyecek:)