film trajikomik başlıyor; fakat sonrasında son derece karanlık bir drama dönüşüyor. her cinayetle gelen o umutsuzluk ve pişmanlığı iliklerinize kadar hissediyorsunuz. filmin orijinal diline aşina olmadığım halde son zamanlarda izlerken ekrana kilitlendiğim ve yer yer nefesimi tuttuğum nadir filmlerden oldu. ben çok geç keşfetmişim tabi. neyse geç olsun güç olmasın.

--- spoiler ---

filmi izledikten sonra koştura koştura gidip katilin kim olduğuna baktım ve 2019'da yakalandığını ve o sırada zaten hapiste olduğunu görmemle içime az da olsa su serpildi. şöyle ki; karısının kız kardeşine tecavüz edip öldürmekten hapisteymiş; fakat 2019'a kadar diğer seri cinayetlerle ilgisi çözülememiş. daha sonra bu kanıt olan dna'nın onun dna'sıyla eşleşmesi üzerine kendisi de 14 farklı cinayeti ve 30'dan fazla tecavüzü itiraf etmiş. zaman aşımından dolayı bunlardan ayrıca yargılanmamış.
--- spoiler ---

hafif dark komedi tadında başlıyor gibi olup giderek ciddileşen ve iyi anlamda sinir bozucu bir hal alan, sadece gerilim veya suç değil aynı zamanda da iyi bir eleştiri filmidir. sabırla izlenilmesi gerekendir. bitince üstünüzde ağırlığı kalır.

filme büyük beklentilerle başladım yıllardır da izlemek istiyordum. ilk 1 saati dili ve vurguları çok anlamadıgım için bi tık garip geldi. akıcıydı evet ama çok sardı diyemem. sonra filmin son 1 saat 10 dakikası olaylar tamamen değişti benim için. gizemli yer yer geren iyi bir dedektif hikayesinin yanında gerçekten güzel sistem eleştrileri olan baya sürükleyici bir filme dönüştü. hele son 5 dakika baya üst seviyeydi benim için. filmin bazı şeyleri havada bırakıyor olması bile çok iyi bir hikaye anlatımı oldu benim için.

izleyenler için çok güzel bir video bırakıyorum film ile ilgili izlemenizi tavsiye ederim.

https://www.youtube.com/…mskzluev68&list=ll&index=1

son zamanlarda izlediğim en iyi film. güney kore filmlerinde ilk baktığım şey kullanılan renkler oluyor. ve genelde yönetmenler gri tonlarını tercih ediyorlar. güney kore'nin sıkıcı, boğucu havasını tasvir ederken gri tonların kullanılması oldukça iyi bir seçim.

filmde kelimenin tam anlamıyla duvara asmalık sahneler var. dedektifin katil olarak gördüğü şüpheliyle tren raylarının oradaki sahne mesela. yağmur eşliğinde, tünelin içinden dışına doğru baktığımız bir an var. o an aslında iç açıcı gelmeli çünkü gördüğümüz yer ışık. fakat o kadar iç karartıcı bir sahne ki insan nerede olduğunu konumlandırmakta zorlanabiliyor, o derece.

filmde yakalanan ipuçları çok başarılı. kadın polisin fark ettiği detay ve sonradan gelen dedektifin gözüne çarpan kırmızı elbise detayı kıvrak zekaların ürünü. fakat yine de suçluyu bulma konusunda yeterli değiller.

filmde art arda o kadar çok talihsizlik oluyor ki insan izlerken deyim yerindeyse dizlerine vurmak istiyor. tek görgü tanığının trajik ölümü gibi. fakat o sahnede bir şey dikkatimi çekti. adam o fotoğrafı görene kadar normal bir şekilde sorulara yanıt veriyordu. ama adamın fotoğrafını gördükten sonra çocukluk travmaları tetiklendi ve çocukken ateşe atıldığından söz etti. ardından kaçmaya başladı, sanki o fotoğrafla birlikte kötü anıları canlandı. bilmiyorum, belki sadece zihinsel bir bozukluktu.

final sahnesi o kadar başarılıydı ki. canlı renkler izlediğimiz tek anlar. o sarı tonun yarattığı hissiyat, rüzgarın çalılarda oluşturduğu his, sakin bir ortam. sanki o yerde hiç böyle şeyler yaşanmamış gibi. üstelik katil bu olaylardan sonra cinayet işlemeyi bırakmış galiba. yine şüpheli elemana gidiyor oklar.

gerçek katil epey sonra yakalanmış. tecavüz suçundan ötürü içeri alındığında örnekler uyuşmuş, sorulunca da her şeyi itiraf etmiş. yakalanmamasına şaşırdığını da eklemiş. film hem sistemi hem de içerisinde bulunduğu kültürü harika şekilde eleştirmiş. gerçekten çarpıcı bir filmdi.

bazen basit düşünmek gerekirliğin en çarpıcı örneklerindendir bu gerçek olay. hem suçu işleyen için hem de suçluyu arayan için. burada suçlu basit düşünerek hareket etmiş saklanmamış mesela, suçluyu arayanlar basit düşünememiş ve başarısız olmuştur.

akıcı ve keyifli bir polisiye film olmakla birlikte filmin finaliyle alakalı olarak kafadaki soru işaretleri ve filmin etkileriyle alakalı olarak hazırlanmış bir video

--- spoiler ---

polisiye komedi tadında başlayıp gerilim türünde biten gerçek bir hikayeye dayanan film, katilin kimliğinin bilinmediği bir dönemi anlatıyor. olağan şüphelilerin aksine 2019 yılında, suçlunun kimliği bir dna testi sonucu, lee choon-jae olduğu belirlenmiş.

--- spoiler ---

filmi yıllar önce izlemiştim, şimdi ismini görünce biraz araştırdım ve şaşırdım. yani izlerken sadece bir film olarak o kadar etkileyici gelmemişti, iyi hoş izlemesi keyifli bir kore filmi diyebiliriz ama mevzu başkaymış:

--- spoiler ---

bir kere o son bakış, katilin bulunamadığı için katille göz göze gelmesi için tasarlanmış, bunu bilmiyordum ve katil daha sonra yakalandığında filmi izlediğini söylemiş, yani bildiğin yönetmenin tasarladığı gerçekleşmiş ve göz göze gelmiş. tabii adam bundan da keyif almıştır.

katilin yıllar sonra yakalanması da ayrı bir olay gerçekten, normalde katil kim filmlerini sevmememe rağmen buna bile şimdi şaşırmış vaziyetteyim.

--- spoiler ---

tabii filmleri abartanlar, abartmayanlar hep ayrı saflara geçer, o kadarını bilemiyorum ama izlemeye değer bir film, orası muhakkak.

filmi az önce bitirdim. normalde 7 puan verecektim ama gerçek olaya dayanması ve gerçek katilin 2019 yılında bulunması detaylarını öğrenince gece gece tuhaf hissettim. nihai puanım 8.

siradan bir film. siradan ve zaman kaybı. chillenmiş puanına aldanıp izlediğim filmdir. koredeki kasaba hayatini bir nebze olsun yansitmasi iyiydi. o kadar.