mantıklı ve evrim açısından doğru bir eylemdir.

vicdanın terkedildiği yürekler var hala dedirten üzücü olay

bu teşhis konulmadan önce kendi içinde bitirmiş olsa bile insanın insanlığına yakışmaz. kendi özsaygısına yakışmaz.

sevgililik herşeyden önce dostluktur. kendine ait herşeyi -mutluluk, öfke, huzur, nefret, hastalık, ölüm, maddi manevi herşey işte- sonuna kadar anlasa da anlamasa da, anlasan da anlamasan da paylaşmaktır. sevgi ya da aşk bitti diye, ya da başka sebeplerle paylaşılanları pis bir şekilde harcamak olmaz.

gerçi kime diyorum ki ben.

sevgililik, aşk, dostluk, paylaşmak kaldı mı? bedensel ihtiyaçları hissettiğinde birini gözüne kestirmenin adı olmuş aşk, birlikte biraz vakit geçirmenin, iki satır yazışmanın adı olmuş sevgililik. insanlığa dair tüm kavramların içi boşaltılmış, tek kullanımlık olmuş canım kelimeler.

devam edelim böyle...

bunun tam tersi başıma geldi. kız arkadaşıma şubat ayında kanser teşhisi kondu. tabi hoş bir durum değil ama kanser artık yaygın bir hastalık, herkeste olabiliyor. önemli olan tedavi ile birlikte inanıp bu illeti yenebilmek, biz de inşallah yeneceğiz.

kız arkadaşım 10 günden beri benle iletişimi kopardı. "bana yazma, benden uzak dur kendi hayatını kur, ailemi de arama" gibi cümleler kurup beni her yerden engelledi. hastalık psikolojisi ile beni kendinden uzaklaştırıp, onsuz bir hayat kurmamı istiyor. hatta evlenme teklifi için verdiğim yüzüğünü de yollayacağım dedi. ben asla böyle bir şey yapmayacağımı, her zaman onun yanında olacağımı söylesem de şu an kendisine ulaşamıyorum.

şu an tek düşündüğüm şey kız arkadaşımın sağlığına yeniden kavuşması. bu süreçte yanında olup, sevgilisi olarak her türlü desteği vermek istiyorum. ama malum corona'dan dolayı fiziksel olarak yanında olmam mümkün değil. en azından telefonla konuşup kız arkadaşımı bir nebzede olsa rahatlatmak isterdim ama beni kendinden uzaklaştırdığı için onu da yapamıyorum. test sonuçlarımızın da daha iyi olması ile düzeliriz ve yeniden birlikte oluruz diye umut edebiliyorum sadece.

ilerleyen günlerde ne olacağını bilemiyorum ama ne olursa olsun seni çok seviyorum sevgilim ve hep seveceğim.

askere giderken de hasta olduğunda da sevgilim dediğin kişiden medet ummayacaksın. ben ne babayiğitler gördüm askere gittikten sonra askerliği yanan, kız tarafından psikolojisinin anası sikilmiş bi vaziyette ölü gibi dolaşan. vefasızlık gördüğünde psikolojisini bozmayacak kadar değer vermeli insan karşısındakine. çünkü bu dünya orospu dostlar.

hastalık yüzünden sevgiliyi yarı yolda bırakanın götü düşsün inşallah amin

ıngiliz mirror gazetesinin haberine gore link

danielle epstein isimli bir ogretmen (ingiliz kadin), kanser olan erkek arkadasini terk etmis zira adamin hastaligi kadininin akil sagligini olumsuz etkliyormus.

bu pazar, erkek arkadasi onuruna bir maratonda kosacakmis (cunku adam daha onceden maraton kosmus).

kanser oldugu icin birini terk etmis olmasi onu berbat hissettiriyormus.

erkek arkadasi, danielle'nin maratona katilacak olmasini desteklemis

bazı zayıflıklar-ki hastalıklar da buna dahil- bazılarına kendilerini zayıf, güçsüz, aciz hissettirir. bu aslında kendinde olandır. ayna gibi düşünelim. karşısındaki çaresiz kişi ona kendinde olup da bilmediğini gösterir, yansıtır, hatırlatır.
bu çaresizlikle baş etmeyi bilemeyen insan da aynadan yani hastadan uzaklaşmayı seçer.
( aynadaki kendini beğenmeyen insanın öfkeyle aynayı kırması gibi).

hasta sevgiliye karşı bir vicdansızlıktan/ şerefsizlikten/ kötü kalpli oluştan çok o kişinin ruhsal hastalığını gösterir (sanki).