duyulmaz ama hissedilir o kırık.
orman yanarken ağaçların çatırtısı gibiydi. sonra sesinden de vazgeçti zaten.
benimkinde sanki bir nehir birdenbire lavlardan oluşan bi şelaleye dönüşüp çok yüksekten hızla akar gibi olur, sesi de suyun altında duyduğunuz basınç sesi
sessiz bir çığlık duyulur genellikle , kendi içinde duyarsın , bu acıyı bilen var mı diye dolanırsın, anlamış gibi yapıp anlamayanlarla boşa vakit harcarsın
taştan bir şeyin çatlaması gibi. dışarıdan duyulmaz çünkü o ses yerin altından gelir tıpkı fay hattının sarsıntısı gibi. içinde bir yer kayar yüzeyde hiçbir şey değişmez ama senin haritan bir daha eskisi gibi olmaz...
karda yürürken çıkan o tok, boğuk sestit. ne kadar derin olduğunu attığınız adımlar ve zaman belirleyecektir.
kalp kırılır insanın içinde kalır, hassas ve düşünceli insanların bu hayatta çektiği sayısız çileden biridir...