bir kişinin hayatını yalnızca bir evliliğe endekslemenin mantıksızlığını fark edip mutluluğu ve güvenceyi bir kişide değil özerklikte aramaya başlamaktır.
şimdi ne yapıyorsak daha ağır ve zorlu bir şekilde yapacaz. finalde de mutlu son, yalnız ölecez.
bes filan yapın arkadaşlar ben yapıyorum. iyi bir huzur evi için planlama şart.
o değil, peki boşanırsanız ne yapacaksınız? o daha *da* kötü.
ben sevgi görememekten ötürü aşırı huysuz ve depresif bir dede olup boş zamanlarımda sokakta oynayan çocukları çok gürültü çıkardıkları için "sizi piç kuruları ananız babanız yok mu sizin" diye kovalamayı planlıyorum.
tüm yanlızlar, toplaşın.
hepsini biz mi öğretelim amonyum?
sözlükte mesela, ya da diğer mecralarda, il il yanlız yaşayanlar veri tabanı oluşturun, feysbook mesela, sonra yaşlandıkça güçbirliği ne gidin.
merak etme belediye de yeterince tuvalet fırçası ve bolca boş insan var bol tazikli su tamamdır ama suyun garantisi yok,
iki durum var;
1-) paranız var mı?
2-) paranız yok mu?
eğer para varsa sorun yok.
para yoksa 2 durum daha ortaya çıkıyor;
1-) bulunduğunuz ülkede ötenazi var mı?
2-) ötenazi yok mu?
eğer varsa gene sıkıntı yok. elden ayaktan düşeceğiniz zaman hayatınıza son verirsiniz.
ha eğer ötenazi de yoksa, işte o zaman yarra yediniz hocam. ite köpeğe muhtaç bir yaşam süreceksiniz.
turlarla şehir şehir gezerdim ordaki gençlerle arkadaş olurdumm sonra komşularımla kahve içerdim bi de. ama eve gelince çok üzgün olurdum. o zaman da uyurdum yaşlıyım zaten muhtemelen yorgunumdur.
yaşlanmayacaksin olacak bitecek. evlenip bir de yaşlanmayi mi bekleyeceksin.
bu mantik eski köy akli, kurutemizleme yok, evden calismak yok, dünyayi gezmek yok, para yok hicbisey yok. artık herşey var, dünya global.
sevecek birini bulamazsaniz, calisip cok para kazanip, spor yapip kendi hayatiniza bakacaksiniz.