intihal girişimidir:
kaynak göstermenin kuralları vardır, nettir, ve böyle kandırmacalı değildir.

(bkz: mini cakal)

ayrica

(bkz: alintinin nereden oldugunu belirtmemek)

sadece "alintidir" deyip birakan davarlar var.

belki tesadüftür belki de yazarın ulan en azından sonuna kadar vay be yazara bak bu ne bilgi birikim mübarek övgülerini kısada olsa almak istemesindendir.

alıntı olduğunu belirtmesi sonda da olsa başta da olsa yinede takdir edilesidir.

(bkz: amlarına koyayım onların çok ayıp ediyorlar)

alıntı değil, düpedüz intihaldir bu.

yapman gereken basit: metni tırnak işaretlerinin arasında yaz, sonunda da metnin adını ve sahibini bakınızda ver, bitti gitti.

sözlüğü çok aklı başında ve yetkin, kültürlü bir mecra olarak genelleyemeyeceğimize göre, çoğunlukla üsluptan anlaşılıyor zaten, bazı entrylerin kendi yazarının eseri olmadığı. hele ki söz konusu yazarı biliyorsak, tanıyorsak, böyle dört başı mamur başlayan ve devam eden bir yazı yumurtlayamayacağından da eminsek. ama ne yapıyor hazret, copy paste'i dayıyor buraya, sonra da alıntıdır deyip sıyrılıp gidiyor. olmaz efendi bey, olmaz hanımefendi, olmaz! bir zahmet kimin olduğunu da belirt ki, seni tanımayıp ''vay be ne güzel yazılmış'' diye yazını sonuna kadar merakla okumuş olanlar, ''aa, demek alıntıymış, acaba kimden'' diye hayıflanmasın. buraya bir katkı yapmak istiyorsan böyle yap, öyle kaçak güreşerek değil. yazının sonuna kadar kandırıkçılık yapıp sonra da fıymak yok öyle!

başta belirtilmemesinin en büyük sebebi yazılanların alıntı yapan kişinin kaleminden çıktığını gösterip, ilgi ve alakayı üst seviyelere çıkarmaktır.
sonda alıntı olduğu belirtilir ki, bu da emeğe saygı duyan bir kişilik olduğunu ve bu alıntıyı fark edebildiği için ayrıcalıklı olduğunu göstermektir.

dolayısı ile çakallık ile ilgi toplamanın genel biçimidir.