yeryüzünün gökyüzüne değdiği nadide enfes bir yer

tepelerin art arda dizildiği, yeryüzü ve gökyüzünün birbirine karıştığı bir perspektifte son derece özel bir manzara sunan kanyonumuz. çok güzel bir ülkede yaşıyoruz.

kanyona ulaşım sırasında arabayı bir yerde park ediyor ve sonrasında utv araçlara biniyorsunuz. sevmiyorsanız yürüyerek de ulaşabilirsiniz tabii ama ben o derme çatma utv araçlarını gördüğüm anda aklıma mad max filmleri geldi, bu mad max saçmalığını pas geçmeyecektim.

hemen araca atlayıp kanyona varana kadar arkamızdakilere tozumuzu yutturduk çok heyecanlıydı. geçmeye çalıştılar ve önlerine kırdım. inince kanyonun orda "abi hiç aynaya bakmadın mı ya sürekli toz geldi" falan dediler, umrumda bile değildi çünkü mad max de olsa böyle yapardı. yanınızdan geçerken tekme atmadığıma şükredin diye düşündüm, "heh görmedim ayna kırık" deyip omuzlarına dostça vurdum.

buraya mümkünse çok kalabalık olmayabileceği zamanlarda gidin. mesela erken saatler, ya da bayram ve tatil günleri dışında olabilir. sebebi şu:

bu kanyonun manzarası mükemmel olduğu için, insanlar sadece instagramda o her yerde göreceğiniz "arka planda tazı kanyonu, önde de tek ayak üzerinde ya da zıplayarak özgürüm pozu veren ben" şeklindeki fotoğrafı çektirebilmek için kendilerinin ya da başkalarının canını tehlikeye atıyorlar.

ben kesinlikle kıyıya yaklaşmadım çünkü hem yükseklik sebebiyle algımın bozulması ve başımın dönmesinden, hem de birinin yalpalayıp benden destek alarak beni aşağı itmesinden çekindim. o manzaraya 2 metre daha yakından bakınca daha iyi bir manzara olmuyor.

gözümüzün önünde 12-13 yaşlarındaki bir kız çocuğu uçurumun dibinde kayadan kayaya atlarken yalpaladı, az daha korkunç bir olaya tanık oluyordum. annesi de bu durumu gördü ve kızı dövdü (alman bir aile). kendisi o sırada fotoğraf çektiriyordu. kızına sahip çıkamadığı için yaşadığı suçluluk duygusunu, kızına şiddet uygulayarak ifade etti. çocuğunu kaybedip sonra bulunca döven anne klişesinin evrenselliğini hatırlattı.

bu tırt hikayeyi neden anlattım. çünkü kenara yaklaşmayın !

asfalt yolun bittiği yerdeki köylü kurnazı adama hiç yüz vermeyin kanyonun dibine kadar arabayla gidin. korkmayın arabanıza bir şey olmaz 200 metre toprak yoldan. kanyon gerçekten çok ihtişamlı. gördüğüm en güzel manzaralardan başı çeker diyebilirim. benim gibi macerayı seven adamsanız, geldiğiniz değil atv ci adamın önündeki yoldan ilerleyebilirsiniz. yaklaşık 10 kilometre toprak yoldan sonra sonra ballıburçak yoluna sapabilirsiniz. burada isterseniz köprünün başına aracınızı parkedip köprü çayında yüzebilirsiniz. su o kadar fazla değil burada. ballıburçak dan bir iki kilometre önce sapılan delisarnıç isimli köyde çok değişik kaya oluşumları var. fotograf çekmek için ideal bir yer. ballıburçak da bir numara yok gitmeseniz de olur.

antalya'nın manavgat ilçesinde bulunan, köprülü kanyon milli parkı'nda yer alan, müthiş etkileyici kanyondur.

tazı kanyonu, beşkonaklar'da rafting yaptıktan sonra, bizzat yerel halktan olan bir rehberin, gönüllü olarak beni gezdirdiği buzul çağı döneminde oluşmuş devasa kaya kütlesi olup; doğa harikasıdır ve görülmeye değerdir.

adı geçen milli park'ta, birçok türden ağaç bulunmakta olup, güzel bir milli park gezisi sunar insana. kıyas yapmam gerekir ise, artvin'in ardanuç ilçesinde bulunan cehennem deresi kanyonu beni daha çok etkilemiştir ve kanımca daha çarpıcı güzelliktedir.