albümün geri kalanını dinlemeye engel olan nefis şarkı. tekrar tekrar dinlenilesi şarkı.

nedense sürekli aklıma ben küçükken tatillerde gittiğimiz sitedeki oyun parkını getirir bu şarkı. normal bir şekilde de değil, o bana en güzel anılarımı veren oyun parkını, kasım ortasında yağmur altında görürüm, yanlız, üşürken. hep yardım etmek gelir içimden o oyun parkına, edemem. her yaz daha bir yaşlı gözükür o oyun parkı nedense, daha bir mesafeli, daha yanlız, üşümüş.

bu şarkıyla ilgili şöyle hayalim var:

glasgow'da okyanus kenari bir sahil kasabasında, bahar aylarından birinin sisli sabahında, gun yeni dogmaya baslamisken, açık hava mogwai konseri ve açılış şarkısı bu.
insanlar tam ayılamadan geliyorlar ve afyon böyle yavaş yavaş patlıyor. daha sonra bilindik mogwai sertliği.