boş hatta sakin bir starbucks görmediğimden, o kalabalıkta, o seste kitap okumayı da asla başaramam. yoksa yalnız şekilde, farklı kafe ve kahvecilerde oturup kitap okumayı yapabiliyor ve seviyorum

yıllık izinimde, her gün sabah 8.30'da ayvalık starbucks'ta kahve içip kitabımı okudum(con sinov- ya istiklal ya ölüm) sonrasında da 45 dakika kadar yürüyüş yaptım.

hayatımda kendimi en mutlu, en şanslı, en huzurlu, en zengin hissettiğim zamanlardan biriydi.
tam olarak emekliliğimde ölümü bu şekilde beklemek istiyorum, amin!

t: aktivite gibi aktivite

o gürültüde kitap okuyup, üstüne üstlük okuduğunu anlayabilen istisnai kitleye selam olsun. ama büyük bir çoğunluğu entelektüel görünmeye kasıyor. bunu kitaptan çok sağa sola dönen gözlerinden anlayabilirsiniz.

bir değişik versiyonu da plajda veyahut havuz başında okuyan tip. hayır son ses serdar ortaç çalarken nasıl odaklanabiliyorsun o kitaba be servet-i fünun. tebrik...