aniden çok sinirlenmeme neden olabilecek insandır.
istisnasız kapımdan giren herkesle "siz" hitabıyla konuşuyorum. çünkü insana saygı olduğunu düşünüyorum bunun. benim için zengin fakir fark etmez. herkes o saygıya layıktır. bir iki istisnam var bunun için: yaşlılar ve benden çok gençler. yaşlılara, eğer sosyokültürel durum buna el veriyorsa (yani amca teyze denilmesini siz diye hitap edilmekten daha hoş karşılayacaklarını hissediyorsam) "amcam, teyzem" diye hitap ediyorum. çok gençleri ise kardeşim gibi gördüğüm için sorun etmeyeceklerini düşünüyorum.
fakat ben bu kadar dikkat edip "siz" diye hitap ederken "sen" diye cevap gelince resmen kan beynime sıçrıyor. kabalaşmadan bunu karşımdakine belirtiyorum. bir yandan da karşımdakinin o bilinç düzeyinde olamayacağını da biliyorum. belki farkında bile değil bu ayrımın. kesinlikle kasıtlı da yapmıyordur. ama işte tüm bunları bilsem de içimdeki o tuhaf his değişmiyor. kızıyorum.
cogu ortamda benimdir bu. az once mesaj kutuma gelen bir mesajdan sonra boyle bir baslik var mi acaba diye merak edip yazma ihtiyaci hissettim.
ben bunun saygiyi gosteren bir kriter oldugunu dusunmuyorum, tabii ki ortamdan ortama degisir... bu yasima kadar cok fazla asiri resmi yerde calistim, bakanlarla, godoman insanlarla yuz yuze gorustum. simdi ise amerika merkezli ozel bir firmada calisiyorum. yani "siz" hitabinin dibini de gordum, herkesin birbirine ilk konusmadan "sen" demesini de. buraya ilk basladigimda sirketin kurucusu olsun, departman mudurleri olsun (ki aralarinda turk olanlar var), onlarla gorustugumde "sen" demeye cok zor adapte oldum gercekten. ama yillar icinde bu rahatliga oyle alistim ki, simdi birinin bana "siz" diye hitap etmesi beni cok geriyor. bu entrymi okuduysaniz, ve bana mesaj atiyorsaniz lutfen bana siz diye gelmeyin. her seferinde aciklamak yorabilir.
kullandigimiz dil geregi tek kisiye "siz" demek ve bunun bir saygi gostergesi oldugunu dusunmek aslinda bize ozgu birsey. diger bircok dili bilmiyorum ama en azindan ingilizcede yok bu bir cogunuzun bildigi uzere. o yuzden benim kisisel tavsiyem bu konuyu bu kadar sert degerlendirmeden once bir bu acidan da dusunun. ben bunu yapiyorum, ve saygimi karsiya daha anlamli konularla gosteriyorum.
dağ ayısı olan insan. siz hitabı alındığında siz diye karşılık verilir. sen diye karşılık veren kalitesiz bir karaktere sahiptir.
kolay samimi olan insan söylemidir. 1 dakikalık muhabbette bey ile başlayıp abi ile devam edenlerle aynı kategoriye girebilir
en kaba duyguların sahibi olan insan. nefret ederim bu durumdan en sık hastane devlet dairesi gibi yerlerde karşılaşırım. siz diye soru sorarsın sen diye cevap alırsın. bir de yolda sıkışık bir yerde yürüyemeye çalışırken omzuna sırtına dokunan insandan. kardeşim nerde kaldı kişisel mesafe? çek elini üzerimden.
muhattap alınmayacak saygısız kişidir..
cibiliyetsiz(yaradılıştan kötü, sütü bozuk, soysuz) neyse biraz ağır oldu galiba =p
cüretkar(korkusuzca ya da saygısızca davranan) diyelim ortayı bulalım (:
en açık tabiri ile kendini bir bok sanan insandır.
diger dillerde turkce'deki kadar abest olmayan durum. kanimca turkiye'deki birbirini kucuk seylerden bile ezmeye calisma kulturunun yaygin olmasi nedeni ile, icerisinde samimiyet barindirmadigini dusunuyorum.
hollandaca'da je-jij/ u var. hiyerarsinin olmadigi bir ulke olmasi yuzunden yaslilar ve belki resmi statusu makamlarindan gelen insanlara karsi degil , denginiz birine "u" derseniz garip bakislar ile karsilasir, buna gerek olmadigi size hatirlatilir.
fransizca'da "vous" almanca'da da "sie" ayni sekilde kullanilir. ıspanyolca daha da karmasik, ispanya'da gecerli olan meksika'da farkli, tu/ usted kullanimi ulkeden ulkeye degisiyor.
turkiye'de "sen" kullanimi ne yazik ki , denklik ve samimiyet degil, ustunluk belirtisi olarak kullaniliyor. bu yuzden denklik ve karsilikli sayginin saglanmasi icin "siz" kullanilmasi daha saglikli gibi durmakta. samimiyim ben "sen" kullanirim diyorsaniz, icinizi bilemeyiz belki de gercekten oylesiniz, ama biraktiginiz ilk intiba "okuze bak" oluyor.