şili biberi - özgürsözlük

bir arkadaşım var, kendi köylerinde anneannesi ve dedesi bahçelerinde çeşit çeşit sebze ve meyve yetiştiriyorlar. dışarıdan kolay kolay bir şey almazlardı aileden alışkanlık işte, çoğu şeyleri kendileri üretir yerlerdi. arkadaşımın annesi de sık sık oraya gider, gitti mi hiçbir şey getirmez sadece biber getirir burada kurutur yemeklerde kullanır, çorbada falan kullanır toz haline getirip. acıyı inanılmaz sever, ben acı manyağıyım diyen insanın yiyemeyeceği biberleri acı şeyleri yer çatır çatır, urfa tarafıyla veya adana civarıyla da alakası yok halbuki.

neyse, bundan 10 sene belki daha fazla süre önce bunlar bahçelerinden biber getirmiş. şili biberi geçmiş bir yerlerden ellerine, bundan ekmişler bilmiyorum belki şili biberi değildi ama görünüşü aynıydı değilse bile. tabi onlar şili biberi olduğunu bilmiyorlar, sadece birisi onlara bu çok acı oluyor demiş onlar da yetiştirmişler ama baya çok miktarda. arkadaşın annesi ve babası köyden arabayla dönmüş arabanın arkasında poşet poşet bu biberden var, bagaj tamamen bunla dolu. arkadaşa götür demişler üşenmiş eve çıkartmamış çok fazla diye.

o zaman da çok iyi hatırlıyorum yazdı, gün boyu arabayla dolandık falan. akşam oldu bir arkadaş var ben acıktım, şuranın kokoreci çok güzel oluyor diye bizi bir yere götürdü. neyse kokoreç yiyoruz, bu arkadaş da acıyı sever acısız yemek yemez. arabanın arkasında biber olduğunu biliyor, bir tane ver de kokoreçle güzel olur dedi. ben bu biberin ününü biliyorum tabi, hiç oralı olmadım. diğer arkadaş zaten küçüklükten beri acı bibere aşina ağzına sürmüyor.

arkadaş nefesini tutarak, bagajdan bir tane biberi aldı ve hemen kapattı bagajı. daha sonra bu arkadaşa verdi biberi yesin diye, bu bir gazla kokoreci ısırdıktan sonra işaret parmağı büyüklüğünde olan biberin yarısını ısırdı. olm bu çok acı değilmiş lan dedi, biraz çiğnemeye başladı. aradan 10 saniye geçti; adam hipodromdaki atlar gibi dört nala koşturmaya başladı, kıçından alev çıkarak oralarda koşuyor yanıyorum diye. herkes bize bakıyor, bildiğin çocuğun burnundan sümük aktı acıdan gözlerinden hüngür hüngür ağlıyormuş gibi yaş akıyor. abartmıyorum 2 litre falan ayran içti, aradan 2 saat geçti hala dilim şişti diye küfrediyordu.

bu arkadaş o dönemler jandarma bölgesinde oturuyor, onu eve bırakıp döneceğiz artık. arabayla giderken gece geç saatte kuş uçmaz kervan geçmez bu yerde ne arıyorsunuz diye bizi çevirdiler, kontrol olduğunu söylediler. adam bizim kimlikleri aldı 3 kişiyiz, baktı bir şey yok. bagajı açın arayalım diye ısrar ediyor komutan, yanında 2 tane de er var. komutanım açmayalım falan diyoruz, adam diyor ki ne saklıyorsunuz bu saatte buralarda gezmenizden bir iş olduğunu anladım ben zaten diyor ki alakası yok, arkadaşın evi burada diyoruz dinletemiyoruz. komutanım köyden sebze falan getirdik onla dolu diyoruz, illa açın diyor herif kafayı yemiş.

bizim arkadaş tamam komutanım diyerek bagajın kilidini açtı ama kendisi uzaktan bakıyor. yanındaki 2 eri gönderdi komutan bakın ne varmış diye, garibim erler bagajı açar açmaz bomba patlamış gibi kendini yerlere attı, filmlerdeki gibi geriye doğru uçtular adeta. yazın 30-35 derece sıcağında artık nasıl bayıldıysa biberler, bagajda koku bombasına dönüşmüş. uzaktan bakan komutan erlere ne oluyor lan diye yaklaşırken yoğun kokudan dolayı daha yanaşamadan "ananı sikeyim o ne lan" diyerek kaçtı. daha sonra bize "bu ne lan, kimyasal silah mı taşıyorsunuz" diyor. biz de komutana durumu anlattık, erlerin korkulu bakışları arasında oradan uzaklaştık. giderken adamların gözlerinden hala yaş geliyordu. adamlar oksijen gibi derin derin çekmiş o kokuyu içine heralde. hiç unutmam o günü.