oturuyorum, boş boş yere bakıp üzülüyorum.
bir şey yapma ihtiyacı duyduğumda da direkt
sigara paketine sarılıyorum.
kullanmayanlar için maalesef bu durum içler
acısı. muhtemelen üzüldükçe üzülüp, kafayı duvarlara vurma noktasına geliyorlardır.
üzüntümüz sigara içenlerin yaşadığı üzüntü kadar şiddetli olmadığı için sigara gibi bir desteğe gerek kalmıyor.
sigara içince üzüntü geciyor mu? ben çay içiyorum şekersiz. hem zarari da yok.
uyuşturucu kullanmadan atlatıyorum.
eski bir içici olarak yorumlamak istediğim sorunsal.
sigara öyle bir şeydir ki içmek için her türlü bahaneyi kullanabilirsiniz.
üzülür içersiniz.
sevinir içersiniz.
sıkılır içersiniz.
sevişir içersiniz.
gerilir içersiniz.
rahatlar içersiniz.
içersiniz de içersiniz. sonu yoktur.
boş boş yere bakacağınıza fiziksel bir aktivite yapın. en basitinden yürüyüş mesela...
ya da açın sevdiğiniz türden bir film veya dizi izleyin.
bir hobi bulun mesela...
elinizin altında, yatağınızın yanında, tuvalette kirli sepetinin üstünde hep bir kitap olsun mesela... elinizde telefonla girip yatağa veya tuvalete insanların sahte mutluluklarına zaman harcamak yerine bu kitapları okuyun.
meşgalesizlik insanı atalete ve bunalıma sürükler. kendinizi ne kadar meşgul tutarsanız zihinsel ve fiziksel olarak o kadar sağlıklı olursunuz.
sigarayı da bırakın lütfen.
(gecmiste) gunde en az iki paket sigara icen biri olarak bu sorunsal surekli aklimda bulunurdu.
yaklasik iki yildir sigara icmiyorum.
hep uzgunum. cok uzgunum.
sigarayi eşim yüzünden bıraktım. cok üzgünüm. hiç canim içmek istemiyor ama...
dağda bayırda ne içerdim amk...