biri insanı psikopat yapıyor, diğeri ise huzur veriyor. aşık insan ne mantıktan anlıyor ne mazeretten; aşık olunan kişiyi yanında istiyor sürekli, herşeyi onunla yapmak istiyor, çoğu zaman uğruna arkadaşları feda ediyor, hazzı da hüznü de uçlarda yaşıyor ve tam anlamıyla yaşadığını, mutluysa mutlu, üzgünse üzgün olduğunu hissediyor. seven insan ise daha bir dingin oluyor, daha toleranslı, daha anlayışlı, daha çok empati yapabiliyor bir yerde. aşırı sevinç anları olsa da o genel hal olmuyor; ama bir tatmin duygusu hüküm sürüyor, daha keyif alarak yaşıyorsunuz, daha dirençli oluyorsunuz karşınıza çıkan sorunlara, sizi üzenlere karşı. sevgi beslenilen kişi hala yumuşak karın olma üzelliğini koruyor, ama daha az yıpratıcı bir sahiplenme söz konusu.
hangisinin daha iyi olduğu tartışılır elbette, ama sanırsam ki her ikisini de bir tatmak gerekiyor.
ayrıca, yine yanılmıyorsam, ingilizce için bir ayrım söz konsu, "being
in love with someone" ve
loving someone" olarak.
edit: ingilizcede ikisinin arasında fark olmadığını idda eden entry silinmiş mi ne?