dede söylemi. belirli bir yaşın altında umuma açık yerde söylenirse odunla dövmeye kadar yolu var.

sonuna gevrek bir eheh eklenip kullanılınca daha şirin olduğu sanılan hitap şekli. belki de gerçekten daha şirindir. en azından gevrek bir hitap şeklidir,evet.

(bkz: keranacı)

eskilerin "keranacı" şeklinde konuşurken değiştirdikleri söz.

(bkz: naber lan keranacı)

sözün tdk aslı ise şöyledir; ne haber ulan kerhaneci.

samimiyet belirtir. gidip elin adamına demezsiniz böyle bir cümleyi, yakınınıza söylersiniz.

(bkz: hiç öbüştün mü lan)

bir mahalle amcası selamıdır.

- naber ulan keraneci?
- eheheh
- ne kadar buyumussun lan sen kamisa su yurumustur^* hea
- meheheh
- ehehe o serefsiz baban napiyor lan? hiç gozukmuyor hehe
- moahahah

diye sürüp gider..

şimdi bizim kasabada aynı kahveye takıldığımız bir arkadaş vardı.
baya eski zamanlardan bahsediyorum ama, 15-20 yıl öncesi falan.
tabi o zamanlar hele kasaba yerinde hani insanın sevgilisi olsun, onlar sevişsin mevişsin yoktu.
bu arkadaş da gençliğin verdiği libidoyla çok fena azmıştı.
kahvede oyun oynarken falan darlanır, masadan karkar, 50-60 km yol yapar il merkezindeki geneleve giderdi.
öyle bir azmak yani.

hani gece falan da değil, sabah kalkar gene giderdi bazen.

yine böyle birgün, bu arkadaş (bi arkadaş modu, hahaha) kalkıyor keraneye gidiyor.
2-3 saat sonra mı artık neyse eve dönüyor. eve de annesinin köyden ahbapları yaşlı kadınlar gelmiş.
bizimki içeri giriyor, kadınlarla hoş beş yapacakken, bizim kadınlardan biri küçüklüğünü bildiği arkadaşa sesleniyor:

"n'aptı be keraneci?!"

meğer bizim salak keranecinin böyle bir kullanımı olduğunu bilmiyormuş, panikle cevap veriyor:

"abe sen nerden biliyon!"

tanım: yaşlıların gençlere takılma hitabı.