abim benim. güler yüzlü insan. 10 parmağında 10 marifetti. liseyi ankara atatürk anadolu lisesi'nde bitirdikten sonra hacettepe üniversitesi ingilizce tıp'ı bitirmişti. öğrenme aşkı, ufkunu genişletme arzusu bitmezdi mehmet abimin. boğaziçi üniversitesi biyomedikal mühendisliği'nde yüksek lisansını yapmıştı. askerliğinde şırnak'ta 23.jandarma sınır tümen'inde görev almıştı. şu aralar ise memorial istanbul hastanesi'nde kalp ve damar cerrahıydı. hacettepe üniversitesi havacılık kulübü'nde epey etkinmiş öğrencilik yıllarında. boğaziçi üniversitesi'nde de wingsuit üzerine seminer verdi hatta geçtiğimiz yıllarda. paraşüte heves ettiğimde tanışmıştım, el üstünde tuttu aynı liseden mezunuz diye. bende biraz maymun iştahlılık da var "mehmet abi paraşütten vazgeçtim, akordeon çalmak istiyorum" dediğimde "hallederiz, hiç merak etme sen" diye yüzünü bile görmediği gence yardım edebilecek kadar iyi bir insandı. bu sabah acı haberle sarsıldım. mehmet abimi kaybetmiştim.wingsuit yaparken fransa'da kaza geçirmiş. doğru olmasın diye, karşıt bir haberini bulmak için saatlerce dolanmadığım sayfa, aramadığım kişi kalmadı ama nafile. sanırım gerçekten gitti. inkar aşamasındayım daha, bir süre kabul edemem böyle bir insanın gidişini. ağrıma gidiyor sözlük.
mehmet abicim sana söz verdiğim işi halledicem merak etme sen ama akordeon çalacaktım sana, yurt dışında gezecektik, ben iyi not ortalamamı, iyi okulumu, bölümümü devam ettirecektim belki ilerde beraber atlayacaktık paraşütle. hem ne demiştin sen bana "senin benim gibi adamlar işine iyi konsantre olur iyi çalışırsa, ve etrafına ışık saçarsa, her şey çok daha güzel olur." oldu mu abi böyle? ben mehmet abim olmadan,akıl hocam,dert ortağım olmadan nasıl yaşayacağım şimdi?

haber
hakkında yazılmış bir yazı

olum haberine uzuldugum insan. gereginden fazla tehlikeli bir hobi edinmis kendisine. 300km\h'ye yakin bir suratle kayalarin dibinden suzulurken kontrolun her daim sizde olmadigini bilmeniz lazim. zaten bilseniz muhtemelen bu sporu(hos spor demek ne kadar dogru bilemedim) yapmazsiniz, tabi eger adrenalin bagimlisi degilseniz. ters bir ruzgar, hareket, bilinc kaybi vs sonucu direk olumdur. cunku hersey saliseler icinde olur.

bu tip oldukca tehlikeli sporlar\hobiler pek hata affetmez ve insan genelde hata yapmaya yatkin bir canlidir.

ailesine sabir diliyorum.

bu tip hobilere ozenenler su istatistiklere bir baksin. sadece bu yil 15 kisi wingsuit ile atlayis yaparken oluyor. mehmet susam ise toplamda olen 103. kisi.

http://www.blincmagazine.com/…i/fatality_statistics

güzel arkadaşım, dünyanın en iyi ve dolu insanlarından biriydi mehmet. yeni aldık vefaat haberini, iyiler hep mi çabuk ölür be dostum.

facebookunda son üç aydır ölen wingsuitçi arkadaşlarının haberlerini paylaşırken, inşallah ona birşey olmaz diye geçirmiştim içimden. bu kadar efendi, düzgün bir insana maloldu bu meret. allah rahmet eylesin

kendisi ile taksim hilton otelde kalangos hoca ile yemek yerken tanışmıştık. anlattıklarını ve gerçekleştirdiği araştırmaları dinlediğim zaman beynimden vurulmuşa dönmüştüm.
özellikle nano teknoloji ve kalp kapakçıkları arasında muazzam sonuçlar aldığı bir araştırmasından bahsetmişti.
genç ve pırıl pırıl birisiydi. belki de geleceğin en başarılı isimlerinden birisi olacaktı.
çok değerli birisiydi, allah mekanını cennet eylesin.

ölümü istemiş ve ölmüş.

tanımazdım ama mekanı cennet olsun... değerli kıymetli memlekette nadir bulunan türde bir insan.

ama yine de sen kalp cerrahısın abi, hayatı sana emanet olan insanlar var. onları iyileştirmeni bekleyen, allah'ın mucizesini senin ellerin sayesinde yaşayacak hastalarını öyle bırakıp gitmemeliydin.

biraz daha dikkatli olsaydın keşke, biraz daha sakin. yaptığın iş dolayısıyla diğer insanların hayatı da sana bağlı belki be abi.

bu ay içinde helikopterden atlayarak boğaziçi köprüsü'nün altından ortaköy sahilde denize iniş yapacağı wingsuit atlayışı için gün sayıyordu. manşetlerde ölümüyle değil atlayışıyla yer alacaktı. olmadı. dolu dolu bir ömür yaşadı ve sıradan bir ölüm de ona yakışmazdı aslında. mekanın cennet olsun arkadaşım.

evet artık dilediğince uçabilir, nur içinde yatsın çoğumuzun 1000 sene yaşasak yapamayacağımız kadar şey sığdırmış kısacık hayatına.

babamı ameliyat eden ekipte yer alan cerrah. hayat dolu, hevesli, insana önem verip oldukça saygı gösteren biri. amerika'da çalışmaya gideceğimiz hastaneden habersiz bırakmamamızı istemişti kendisini eşimle, birlikte ortak işler yapacaktık daha. yalnız bir yorum okudum hakkında, ''çok mu önemli bir haber?, görevi başında vurularak mı öldü?, kendine adrenalin pompalarken öldü'' diye. bir kat daha üzüldüm. şöyle düşünelim; herkes mehmet susam kadar kıymetlendirebilse zamanını, ülkede terör olmaz, ekonomik sıkıntı ve dengesizlikler olmaz, zulüm, ağalar, beyler olmaz. aydınlık olur. mehmet susam gibi bireyler karanlıktan çıkışın anahtarıdır. insan o anahtarı kaybettiğine nasıl üzülmez?