vedat türkali'nin kurgusuz, aklına geldiği (hatta gelmediği) gibi yazdığı pek bir tatsız kitabı. tek güzelliği
güven'in kurgusunun nasıl oluştuğunu görebiliyorsunuz. ben hep bu gözle okuduğum için bitirmeye vakıf olmuştum ancak normal şartlarda sıkan kitaplar katogorisine girmesi kaçınılmaz.