insanların sandığın kadar iyi veya kötü olmadığını, çoğunun sadece kendi çıkarları ve korkuları doğrultusunda hareket ettiğini anladığın an.
sıradan ve basit birisiyim. derinlemesine bir konuyu analiz edemem. yüzeysel ve sıradan ilişkiler kuruyorum. hiç kimse için bişiy ifade etmiyorum. basit ve pragmatik düşünüyorum. hiç bir özelliğim yok. insanlığa en ufak bir katkım yok. arkadaşlarımın olmazsa olmazı değilim. bunları ara ara düşünmek bana çok iyi geliyor. iyi günner.
sulanarak büyüyen bir çiçek olmasam da her insan gibi ilgiye ve sevgiye ihtiyacım var ve bu sadece hasta olduğum zamanlarla sınırlı olmak zorunda değil :')
hiçbir şey ve hiç kimse vazgeçilmez değildir. yeri geldiğinde herkes her şeyden ve herkesten vazgeçebilir. bu durum illa ki kötü bir yerden olmak zorunda da değildir. dünyanın düzeni bu, her şey bir şekilde devam eder.
dolayısıyla hayatınızı ait olduğunuzu düşündüğünüz zümrelere beğendirmeye çalışırken, ne kadar eğilip büküldüğünüze bu durumu göz önüne alarak karar vermeniz, vazgeçildiğinizde daha kolay kabullenmenize yardımcı olur.
edit : imla
"battery is low" cümlesi yirminci tekrardan sonra sıklaştığında, o kulaklığın şarjı uğraştığın şeyin ve odağının en güzel anında bitecek zank diye. bitiyor. bitmek zorunda. her şeyi sonuna kadar zorlamanın, ittirmenin, götürmenin, yürütmenin bir manası yok.
benim için ölümdür. çabaladığım herşeyin aslında günün sonunda manasız bir amacı olduğunu fark etmeme sebebiyet vermiştir... ölümün olduğu yerde daha ciddi hiçbirşey yokmuş.
meğerse birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için değilmişiz.
hayat lineer bir çizgi değildir. inişli çıkışlı bir merdiven gibidir. bazen yukarı çıkarsın bazen aşağı inersin. önemli olan hayatı her yönüyle sevmeye çalışmak.
hayat denilen merdivende basamaklardan inerken veya basamakları çıkarken bazen tökezlersiniz. bazen görmediğiniz bir engelle karşılaşırsınız. bu anlarda bile gözünüzü merdivenin sonuna dikmek zorundasınız.
hayat merdivenlerinde adım atarken yanınızda gerçekten durmak isteyen kişilerle birlikte durun. uzakta veya yakında hiç fark etmez. önemli olan size destek olma isteğidir.
herkes bir gün ölümü tadacak. hayattaki herkesin mutlak ve değişmez kaderi (şu an için) bu. 3 günlük dünyada kimseyi kırmayın, incitmeyin ve üzmeyin.
bazen olmaz, hic olmaz, hayatinizda ki her sey. olur diye niyetlendigin her seyin sonu husran olabilir. kabul etmek gerekir, herkesin hata yapabilecegini, yalan soyleyebilecegini. bir seyi bir kez yapanin, uygun yer ve vakitte bunu tekrar yapabilecegini.
kimse ilk bakışta karakterinizle ilgilenmez; istisnalar hariç, ben böyle düşünüyorum.