(bkz: #20799586) ^*

"okul yönetimi tarafından kültürü etkileme, değiştirme ve yeni değerlerin paylaşılması amacıyla rutin ve zoraki katılıma dayalı" din dersleri ile beraber kaldırılması durumunda arkasında artniyet aranmayacak eylem.. ama yemez..

(bkz: bedelli marş)

ülkeyi ele geçiren a.k. partisi adı altındaki gücün kim için çalıştığının göstergesidir.
yakında milli bayramlarda bayrak asmayı da yasaklayacaklar bu adamlar...
hatta topluca milli bayramları yasaklarlar sanırım...
eeee, neydi o filmin adı?

o kadar alışmış ki insanlar yanlışa, eskaza doğrusu dillendirildiğinde afallayıp o yanlışı savunmaya devam ediyorlar. şu cümledeki bariz yanlışı niye görmüyorsunuz..

bi marş nasıl "zorunlu" olur ki.. ya da daha doğrusu "zorunlu" olacak şeyler kişisel fikirlerce kutsallığı belirlenen şeyler olabilir mi.. din, milliyetçilik, bunlar hep kişiden kişiye değişecek fikirler. kimisi bunların tam tersi şeyler düşünebiliyorsa ve böyle düşünmeye hakkı varsa (şu an çıkıp "yok kardeşim böyle bi hak" deyin, siz de rahatlayın biz de rahatlayalım) o zaman nasıl insan kendi fikriyatındaki kutsalı başkasına zorunlu yapabilir ki.. buna nasıl hakkı olduğunu düşünebilir ki..

bu ülkede yaşıyorsan evet bu marş senin için zorunlu olacak diyorsanız, burada yaşıyorsan müslüman olmaya zorunlusun diyen dinciden bi farkınızın olmadığını kabul edin be kardeşim.

aslında kaldırılması değil, on kıtasıyla birlikte okutulması gerekiyordu.

andımızın da üç gün sürmesi gerekiyor bence.

işte o zaman demokrasinin gerçekten ne olduğunu anlayabilirdik. .. ..

en azından spor müsabakalarında yapılması gerekendir.
en az otuzbin kişinin olduğu stadyumun 4/3 ü okurken, kalanı dalga geçmekte, diğerlerinin de canını sıkmaktadır, zaten sonundaki ...mil-le-ti-min is-tik-lal dizesi hiç duyulmuyor, millet marş bitmeden tezahürata başlıyor.

bu hadise ile hakkı korunmak istenen kesim kim? bana önce o açıklansın. mesela kimlere göre öğrencilerin istiklal marşını okuması bir ''zorunluluk'' veya ''antidemokratik'' bir hareket. insaf be arkadaşım insaf. marş bu marş. bu ulusun, bir milletin bayrağı kadar önemli şey bu. bir ilköğretim okulu bahçesinde ortalama 1000 öğrenci varsa hangisinin hakkı yeniliyor bu marş okununca ben bunu anlayamıyorum. kafam basmıyor ya. almıyor aklım almıyor.

eğer bu ''türk'' kimliğini benimsemiş insanlara yapılmış bir antidemokratik tutumsa, yani marş okutulması, bu nasıl türklüktür? türkiye cumhuriyetin'deyiz ulan. bayrağına, marşına sahip çıkacaksın tabi.

eğer bu 1000 kişinin içinde bulunan 50 kürt kardeşimize yapılan bir haksızlıksa, bu nasıl bir düşüncedir? ordaki 950 kişinin marş okuma hakkı, isteğine ne olacak peki? nerden tutarsan tut saçma. lan türkiye cumhuriyeti'ndeyiz. neyi okuyalım? hangi bayrağa bakalım? ne istiyorsunuz? ne yapalım?

o zaman bayrak direğindeki türk bayrağı da indirilsin. öyle ya, milletin gözüne gözüne sokmamak lazım türk bayrağını. acayip antidemokratik bir durum bu.

edit: zorunlu din dersi devamlılığını korurken ve birinci sınıfa inmişken, ''zorunlu'' diye lanse edilen istiklal marşı'nın kaldırılması da pek bi manidar tabi.

milli eğitim şurasının istklal marşının törenlerden kaldırılması kararını veya önerisini doğru bulabilirdim.
eğer aynı şura zorunlu din eğitiminin kaldırılması bir yana daha da artırılması, yetmezas üstüne bir de seçmeli ek dersler konmasını önermeseydi.

bu kararına gerekçe olarak törenlerin "rutin ve zoraki katılıma dayalı etkinlikler olmaktan çıkarılması" gerektiğini belirten şuranın, diğer taraftan da çocukların zoraki olarak dini eğitime tabi tutulmasını, küçük yaştan itibaren beyinlerinin "din"le doldurulmasını sonuna kadar desteklemesi de tutarlıklık ve ilkelilik açısından çok şahane olmuş doğrusu.

yıllardır iktidar tarafından tekrarlanması zorunlu hale getirilen ritüelin bir anda ortadan kaldırılacak olması, birtakım robotlarda panik etkisi yaratıyor. alışkanlıklarından ve onların temsil ettiği kötülüklerden kurtulmaya bile çalışmadan, ve hatta ona her gün daha da sıkı sarılarak onu korumaya çalışmak, en azından bana göre, kişinin varoluşuna saldırı olarak çözümlediği ve buna karşı çıktığı bir durum. üzerine bir de istiklal marşı, andımız gibi bir topluluğu oluşturmaya yönelik ibadetlerin yarattığı "biz" duygusu eklenince, işler iyice grift bir hal alıyor: "biz" olmanın en iyi ve haz veren yanının bir topluluk olmak değil, başkalarını dışarıda bırakmak olduğunu, farkında olmadan -bilmiyorlar ama yapıyorlar- içselleştirmiş robot sürüsü iyice panikliyor.

bana kalırsa yarından itibaren tüm yurtta istiklal marşını koruma ve kurtarma dernekleri kurulsun, insanlar yollarda yüksek sesle istiklal marşı nı okusun, birbirimizin taşaklarını sıkıp "oku lan tersten göt!" diyelim. belki o zaman varoluşlarımıza yapılan bu haın saldırıyı bertaraf edebiliriz.