türkçe ezan türkiye' de laiklik konu olunca her zaman pişirilip pişirilip sunulan bir yemek gibidir. bu konu hakkında tartısmadan önce vurgulanması gereken bir nokta vardır. o da din ile kutsal dil arasındaki ilişkidir. zamanında hırıstıyanlıgın latinceyi kullanıp dini kutsallaştırdıgı gibi islamiyette arapça ile yarattıgı bilinmezlik dunyası ile insanlar ve cemaat üzerinde kurdugu hegomonyayı daimi kılmak istemiştir. kutsal dil- bilinmezlik- cemaati yönetme bağlamında değerlendirilmesi greken bir konudur türkçe ezan. konu göründüğünden çok daha derindir. arapça bilmeyen ama kuranı ezbere bilmeye çalışan yuzbinlerce insan da bu balonun sınırları içerisindedirer.

yani türkçe ezan direkt olarak kutsal dile bir saldırıdır. dinin en temel gücü olan bilinmezlik balonu bu şekilde delinmiş olur tanrı uludur nidası ile. halbuki ezanı türkçe okumanın mantıken hiçbir yanlışı yoktur. hatta anlaşılır oldugundan dolayı artısı bile vardır. ama tartışma noktası bu değildir. asıl konu kutsal dil balonuna dokunulup dokunulmadıgıdır. zemane kurnazı adnan menderes bu balon potansiyeli ciddi manada politik getiri olarak kendi hanesine yazdırmıştır.

tanrı uludur vs allah u ekber karşılaşmasının galibi allah u ekber olmuştur.
hayat bayram olmuş mudur derseniz o başka bir tartısma ve başlığın konusudur.