dişleri yoktur, ekmeğini öğütemediği için çorbaya atıp yiyebiliyordur. ekmek bayattır, israf olmasın diye çorbaya atıyordur ya da fırında kıtır kıtır yapmıştır ekmekleri, tat katsın diye atmıştır çorbasına. illa görgüsüz olmasına gerek yoktur.
oysa ki fesleğenli kroton söyleseydi çorbasının yanına, çok daha frankofon bir hava eser, hesaba da minimum 15 lira daha geçirirlerdi.
sen git mis gibi ekmeğini, sıcacık tarhanana varoş varoş doğra. olacak iş mi! lanet gelsin!
candır. gelsin bi çorba ısmarlayacağım kendisine, ekmeği de birlikte doğrarız.
sert bir tabiatin insanidir, ayrica gunumuzde suserlerin bilgilerine erisim kolay oldugu icin, corbaya ekmek dograyan varos insan ile ilgili baslik acarken iki kere dusunmek gerekir, corbaya ekmek diye sizi dograyabilir, en iyi ihtimalle bu insan bir gun sizi sikebilir.
gidelim artik benjamin.
çoğu türk vatandaşının evinde uyguladığı ama dışarıda uygulamıyor (bkz:
ben hiç yapmam öyle şeyler) triplerine girerek (bkz:
çorbaya ekmek doğrayanı varoş diye nitelendirmek) veya nezaket kuralları gereği uygulamadığı, %100 insansı eylemi uygulayan kişi.
fransızların da görgüsüz ve varoş olduklarını öngören tamlama.
sonradan gurmelerin yadırgadığı eylem.
bu hareketiyle samimiyetini ortaya döken insandır. o çorbayla kendini tutamayıp bir an çocukluğuna dönendir. gösteriş değil, lezzet peşindedir. an itibariyle süzme mercimek çorbası ve somun ekmek isteten, akşam olsa da varoluşumun varoşlarına koştursam dedirtendir. afiyet olsundur.
özellikle ekmeğin altındaki kabuğunun çorbada daha leziz olduğunu bilen insandır.