bunu hep yapıyorum.
yeğenim benim kopyam gibi.
(bkz:
kız halaya)
fotoğraflarımızı yan yana koyunca ayırt edilemiyoruz, o kadar benziyor. şu anda 10 yaşında. tatillerde görüşebiliyoruz. her görüştüğümüzde ayarlıyorum, bi şekilde ikimiz yalnız çıkıyoruz dışarıya. ne isterse onu yapıyoruz, ama elini hiç bırakmıyorum ve küçüklüğümün elini tutuyor, onunla geziyor gibi hissediyorum tüm gün.
o da o kadar alıştı ki artık, kapıdan çıkar çıkmaz elime yapışıyor.
en sevdiğimiz tatlıları yiyoruz, istediğimiz kadar alışveriş yapıyoruz, bazen film izliyoruz, bazen deniz kenarında sessizce gün batımını seyrediyoruz.
o en sevdiği halasıyla
* ben çocukluğumla olmaktan müthiş bir huzurla dönüyoruz eve.