akülü araba ulan akülü araba.
şimdi ardiyede duruyor kız yüzüne bakmıyor.
aynı yaştayken bana verseler içinde uyurdum amk.
çocukken zenginlik ya da fakirlik kavramını bilmiyordum. demek ki bütün mahalle fakirmişiz.
edit: imla
ton balığı ve muz gibi besinleri yiyebilmek
renkli televizyonu olanlar ve yerli malı haftasında okula getirilen genelden farklı yiyecek içecekler ve onlara bakan gariban öğrenciler
ilkokuldayken kantinden biseyler alan cocuklari zengin sanardim
başlıkta arattım herkes mc donaldsa gitmek demis ama bence mc donaldsta dogum gunu yapmak asil zenginlikti. sene 90lar.
game boy, 1988 model, yeşil ekranlı, 4 tane pili 1 saatte bitiren...
mahallede bir tane cocukta vardı gameboy, 40 cocuk, yeniceri ortası gibi o nereye giderse biz de oraya giderdik. cocuk egilirdi, biz de egilirdik. ayaga kalkardı, biz de kalkardık. umut işte, belki 1 kez mario land oynatır umudu..
- evde bilgisayar olması
- uzaktan kumandalı renkli televizyon
-atari, walkman
-servisle okula gitmek
-ve tabiki lw waikiki maymun logolu çanta :)
müstakil evde oturuyorduk. inşaatı 6 sene süren, kooperatiften aldığımız apartman dairemize taşınınca zengin olacağız sanırdım.