türkiye'de iyot eksikliği çok hat safhalara ulaştı. yetişen çocuklarda ciddi bir ıq eksikliği söz konusu, ülkenin ıq ortalaması 60 ve daha da aşağı gidiyor.hal böyle olunca insanlar yaptığı işlerin sonucunu düşünemiyor, empati kuramıyor.
ayrıca çocukları farklı dallara yönlendirmek çok zayıf kalıyor, mesela siirtte yaramaz bir çocuğu boksa yolladılar çocuk şampiyon oldu. benim arkadaşımın dayısının kızı vardı kız hiperkinetikti aşırı fazla enerjisi vardı ben dedim spora yollayın bu çocuğu düz duvara tırmanıyor bu diye tabi kaale alınmadı orası ayrı.
insanlar fazla enerji birikince sırf adrenalin olsun diye bu tarz işlere girişebiliyorlar tabi yaptığı eylemlerinin potansiyel sonucunu da düşünemiyorlar bu ıq ortalamasıyla.
telefon kullanımı ve sosyal medya kullanımının 25 yaş altına yasaklanması gerektiğini bir kez daha anladık.
işte bu yüzden çocuk yapmayı düşünmüyorum. bu döl israflığı aileden başlıyor bu nasıl bir suç tasarlamak. sen kimsin 11 yaşında velet gel kablo kes dalga geçer gibi ama gerçek maalesef. ve yine maalesef yargılanmayacaklar.
çocuğu olan herkes dikkat etmeli bu ülkede, yapmayı düşünen ise iki kere düşünmeli.
ailesine sabırlar diliyorum, çok zor.
çocuk, köpekten korktu diye bisikletten düşseydi yer yerinden oynardı. kamera kayıtları olmasaydı o başıboş çocukların aileleri için de, köpek düşmanı güruh için de bir kamuflaj olacaktı belki de. "köpekten kaçan çocuk bisikletiyle kaza yaparak hayatını kaybetti"
konya'da sokakta vurulan 5 yaşındaki çocuk da, başıboş insan yavrularının kurbanı olan çocuk da unutulup gidecek.
sizin aldığınız havayı sikeyim iğrenç çocuk görünümlü mahlukatlar.
gözümde pazarda cocuk bıcaklayanlardan farkı yoktur,
işin sonunda rahmetli kardeşimizin düşüp zarar göreceğini biliyorlar.
taksirle degil gayet tasarlayarak,planlayarak canını alıyorlar cocukcagızın.
allah rahmet eylesin anasına babasına sabırlar versin.
90-2000ler de çocuk olmak çok güzelmiş. biz akran zorbalığını hiç yaşamadık. mahalleye yeni taşınan çocuklu bir aile olunca ailelerimiz hemen onu da aranıza katın oynayın derdi. kendimden biliyorum. yeni taşındığımız da daha yeni tanıştığım arkadaşlarım hayatımdaki en yakın arkadaşlarım olmuştu.
bu iş ailede bitiyor. bizim jenerasyona öyle bir aile kur. çocuk yap baskısı yapılıyor ki. görev icabı gibi yapılıyor. sonra o çocukla kimse evde ilgilenmiyor. akşam işten gelen baba yemek yiyip telefonla oynuyor. anne zaten habire sosyal medyada dolaşıyor. çocuk iki ağlasın hemen eline telefonu veriyorlar. sırf sosyal medyada yarış halinde oldukları için çocuğumla ilgileniyorum pozları veriyorlar.
bizim çocukluğumuz da ailelerimiz bizle daha ilgiliydi. o zaman da ekonomik sıkıntı vardı. bu ülke hiç ekonomik olarak düzelmedi ki. ama hele ki memur çocuğuysanız çok fazla ilgi ve sevgi vardı.
şimdi ki çocuklar sevgisiz ve ilgisiz büyüyor. ailede sevgi görmeyen başkasına nasıl sevgi göstersin.
bu haber beni kahretti. bu dünyaya çocuk getirmemenin akıllıca olduğu çok doğru.