ankara’nın nasıl bir yer olduğunu ancak orada yaşayanlar bilir.
benim de çocukluğum ankara’da geçti ve neredeyse kavgasız günüm yoktu.
çevremde çoğu, iç anadolu’nun küçük şehirlerinden gelen muhafazakâr ailelerin çocuklarıydı.
gözlerini kırpmadan her türlü kötülüğü yapabilecek kadar acımasızdılar; öyle şeyler ki, bazen şeytanın bile aklına gelmezdi.
tıpkı bu olayda olduğu gibi…
ailesine sabır diliyorum, gerçekten çok üzücü bir durum.
eğer yapanlar da 11 yaşında ise hiçbir ceza almaları söz konusu olmayacaktır. 12 yaşından küçüklerin ceza ehliyeti yok.
çocuklar tahmin ettiğinizden çok daha acımasız olabiliyorlar. hatta şöyle bir durum var, çocukken psikopat diyebileceğim bir çok arkadaşım büyüyünce daha düzgün insanlar oldular. maalesef bizde çocuk deyince pepe, niloya gibi bir şey hayal ediliyor.
böyle çocuklara bir dövme filan yapılsın da bilelim uzak duralım ya
piçler sizi yetiştiren (!) ana babanında sizinde allah belasını versin sülaleniz kurusun esameniz okunmasın.
aga bu nasıl bir olaydır böyle kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi. böyle şeyler niye hep türkiye'de oluyor. bisikletin frenlerini niye koparırsın ki.
bu çocukları ve ailelerini insanlığın en temel hasletlerinden uzak yetiştiren bu rejim ve bu rejimin destekçileridir asıl katilleri.
bu katil picler nasil hala alinip atilmiyor iceri. kamera kayitlari da var. cok uzuldum cocuga. annesi perisan adalet istiyorum diye bagiriyor. nasil bir nesil geliyor gercekten cok vahim.
içim sıkıştı okurken.
bir bisikletin frenleriyle oynayıp bir çocuğu ölüme göndermek…
bunu aklım da kalbim de almıyor.
herkes konuşuyor. aile şöyleydi, çocuk böyleydi diye.
ama ben artık sadece aile değil, toplumun da payını görüyorum.
bir çocuğu bir köy büyütür derlerdi ya,
biz o köyü çoktan kaybettik.
çevremde görüyorum, özgüven yüklensin diye narsist ve bencil yetiştirilen bir kuşak var.
bu olayda bir çocuk öldü.
ortada bir cinayet var.
ve o evladını kaybeden anne babanın acısına
bir de adalet arayışı eklendi.
yine ve yine.
merhamet…
en basit, en gerekli şeydi.
ama bu çağın çocukları, onu bilmeden büyüyor..