her ne kadar romantize ediliyor olsa da, insanin en vahsi ve seytani versiyonudur cocukluk.

bu ülkedeki çocukların çoğu sanıldığı gibi masum falan değil. aileleri onları olabildiğince şiddete meyilli yetiştiriyor, ek olarak sevgi veremedikleri gibi kavga etmeyi, başkalarına saldırmayı telkin ediyorlar. sokaklarda görürsünüz, çocukların ağzı bozuktur hep küfür ederler. o yaşta ben çoğu şey bilmezken onların ağzında bin tane küfür var. her önüne gelen çocuk yaparsa böyle olur. çocuk olayı devlet tarafından incelenmeli, bunun üzerine eğitimler verilmeli. çocuklar aileleri tarafından düzgün yetiştirilmezse böyle saldırgan yaratıklara dönüşür. dışarısı bunlarla dolu. düzgün yetiştirilmiş bir tane çocuğa denk gelince yüzümüz gülümsüyor. halbuki olması gereken bu zaten.

izole yaşamak gerekiyor galiba. ahmak ve insanlıktan çıkmış ailelerden ve onların çocuklarından kaçmak,kendi çocuklarımızı kaçırmak gerekiyor.

*ölünün yaninda vlog çekeni mi ararsın!
*mezarlıkta cinsel iliskiye giren sapkinlari mi ararsın!
*kendi yaşındaki kıza evini basıp bıçak çeken öğrencileri mi ararsin!
*para için kendilerini satan üniversite öğrencilerini mi ararsın!
*çetelesip adam öldüren 15 yaş çocukları mi ararsın!
*sosyal medyada para ve beğeni için namusunu ve şerefini vitrine çıkaran aileleri mi ararsın!
.
.
.
boşlukları siz doldurun artık. ne ararsan var.

ahir zaman ! dilde yalan çok, malda haram çok, namus yok, şeref yok.

bu kapının ardı cehenneme çıkar. ister inan ister inanma ama çıkar bu yol cehenneme.

akran zorbalığı eskiden bu kadar yoktu denmiş, vardı ya. hem de bu şiddette vardı, daha şiddetlisi de vardı. sadece bu kadar haber olmuyordu, televizyonlara çıkmıyordu. eğitim hayatımın, yüksek lisansı sayma, her döneminde uzun vadeli şekilde yaşamışımdır. biraz sessiz sakin içe kapanık bir çocuksanız zaten boku yediniz. yani bazen ölsem de kurtulsam dersiniz. bazen o kişiyi öldüreyim, hapse girsem n'olacak en azından bu işkenceden kurtulurum diye düşünürsünüz. bazen gece karşınızdaki yatakta yatar o kişi, yatılı falan okuyorsanız. bıçağı kapıp bir tarafına geçirmeniz an meselesidir ama yapamazsınız. sonraları iyi ki öyle bir şey yapmamışım dersiniz tabi ama nur topu gibi ptsd'niz vardır artık.

mesela buna maruz kalan bir çocuğum olsa ne yapardım diye düşünürüm. herhalde pek bir şey yapamazsınız o durumda. gidip çocuk mu döveceksiniz, polise mi şikayet edeceksiniz, velisine şikayet etseniz, ki annem tuttu beni götürdü bir gün o orospu evladının kapısına, dedi n'apıyorsunuz siz çocuğuma, kadın demez mi, ilk ben vurmuşum falan. gel de katil olma.

akran zorbalığı sorunu nasıl çözülür, hiçbir fikrim yok açıkçası. bence çözülemez.

kelebek etkisi. ülkeyi kimin yönettiği sebep bu sonuç. oy kullanırken iyi düşünmeli.

ailelerden hesap sorulması gereken olay. öyle yapıp sokağa salamazsın. sorumlusun!

elimden gelse bu işi yapan veletleri ömür boyu hapse tıkar, bir daha güneşi anca rüyalarında görecek şekilde yaşatırdım.

freni koparıp yokuş aşağı sürdürmeyi akıl ediyorsa cezasını da çekmeli. böyle kötülük düşünenler çocuk değildir. bunları doğurup sokağa salan, milletin başına bela eden ana babalara da ayrıca ceza verilmeli.
nasıl bir devre denk geldik arkadaş ya?

arkadaş, futbol maçı, bir gruba dahil olmak, tuzak, ölüm , cinayet , tasarlayanlar arkadaşlar, kandırılmak ......... toparlayamiyorum düşüncelerimi . cümleleri tamamlamak , gerçekle yüzleşmek istemiyorum. o çocukla empati kurmamaya çalışıyorum zira yüreğim kaldırmıyor.

gün geçmiyor ki iyi ki çocuğum yok dediğim bir haber okumayayım. inanılmaz kötülükte bir olay. yapan çocuklar ya ileri derece mal ölümü düşünmediler ya da organize bir şekilde cinayet işlediler, her iki halde de toplumda. izole edilmeliler. artık tedavi mi ederler ne yaparlar bilmiyorum ama onların etrafında olan herkes kendisine ailesine sahip çıksın.