kim kaç yıl ceza yemişse
bu dünyada cezasını çekmeye geliyor,
ıslah olduktan sonra ölüyor.
yani aslında tahliye olup, gerçek dünyasına dönüyor.

tam ıslah olmayan yine geliyor.. reenkarnasyon...

neden olmasın..?

öyle olmadığını kim kanıtlayabilir ki..?

öyle olduğuna delil bile var:
bu dünya ile tam örtüşmeyen garip rüyalar...
gerçek dünyada yaşananların bilinçaltına sıkışmış anıları olabilir...

80 döneminde diyarbakır cezaevinden, cezaevinin öteki dünya, gardiyanların da zebani olduğuna inanan bir çoban halil geçmiş. sabah akşam durmadan sebepsizce işkence, güneş görmeden geçen günler, cehennemde ceza çekmekten hiç bir farkı olmadığı için kimse ikna edememiş adamı.

hayat çoğunlukla sanıldığından çok daha ironik.

(bkz: inception)

fikir orjinalitesi elbette aldous huxley üstada aittir.. lakin "cehennem" yakıştırmasıyla sanki biraz abartmıştır, haksızlık etmiştir.. biri ona
-"üstad, cehennem sonsuza kadar kalınabilen bir yer. ama, dünya öyle mi ya.. dünyada herkes ölüm mahkumu.. hapishane daha bi makul... değil mi..?"
diye sorsaydı.. hiç düşünmeden kabul ederdi.

neyse, -de meselesine gelince... -de meselesinde herkes haklıdır. bütün türkçe metinlerde belkiden sonra de ayrı yazılır. ama,
burası ekşisözlük.. yani normal dünya kurallarının canı cehenneme diyarı.. hiç bir harfin büyük olamadığı, bütün harflerin eşit olduğu alem..
buradaki belkide " ihtimalen " anlamındadır. "ihtimal dahilinde" de denebilir. ihtimal içinde, evde , okulda gibi.. yani burada -de'nin -dahi durumu yoktur..
sadece de olmasa anlam değişmeyeceği için bağlaçlık durumu vardır.. eyvallah!..
lakin, bağlaç olarak hiç bir şeyi bağlamadığı halde herkesi bağlıyor diye beni bağlamak zorunda değil...

bu dünya, var olmasını istediğim dünyanın gerçekte var olamayacağını her gün maruz kaldığım cezalarıyla hissettiren bir hapishanedir ve parmaklıkları zihnime yerleştirilmiştir. bir tünel kazıp kaçsam da, kaçtığım yerde yine gün sayan bir mahkum olacağımdan kuşkum yoktur. o halde hiç değilse pijamam olmasın.