kör bir tesadüfle, öylesine var olduk
kıvılcım kadar kısa hayata, hapsolduk
iyiliği ve ahlakı tanımlayamadık
inanmadığımız dinlerden kopyaladık
ahlak için doğaya baktık
bin türlü vahşetle karşılaştık
dönüp kendimizde aradık
onun bunun maskarası olduk
yaşıyoruz sözde
ama debeleniyoruz işte
ölüp yok olacağımızı bile bile
iyi olmaya çalışıyoruz biz de
halbu ki bilir ateist,
dünya dediğin 3 gündür.
bugün varsın yarın yok,
marş yazmak neyinedir?
arkadaşlar, 10 dakikada bu kadar oluyor, kusura bakmayın.
ayrıca, hayatınıza anlam katmanın yolu da bu değil.
şu dünya'da imanın kadar değerlisin arkadaş!not : eski ateist, yeni müslüman.
(edit : imla)