doksanlarda pendik sahili kayalıklarda sevgililerin yiyişebileceği kadar tenhaydı. atalar’da kayık kiralanırdı. sahil yolu pendik’i evrimleştirdi ve kozmopolitleştirdi.
sırf çamlıca camiinin harfiyatı için maltepe’nin doldurulması kuzeyde yaşayanlara yaradı. arabaları ile gelebilenler haftasonu sahilleri istila etti.
küçükyalı -idealtepe arası ipini koparan tekne-gemi demirledi. temiz hava alacağım diye çıkıyorsun, mazot kokusundan başın dönüyor. teknelerde fuhuş bile dönüyor.
motorlu aracın yasak olduğu yürüyüş yollarında araba, motor ne ararsan var, üzerine üzerine sürüyorlar. denetleyen ne belediye ne de polis var!
m8 metrosu ile arabası olmayan dudullu halkı da soluğu bostancı’da suadiye’de aldı. ekrem’in başarısız projelerinden biri olan karavan parkı idealtepe’yi yıllarca tıkadı, inşaat bir türlü bitirilemediği gibi çok kullanışsız. şimdi boş, kimse 100 metre ileride bedava park ederken, para verip oraya karavan getirmez.
küçük bir keyfimiz vardı: bisiklet. uygulamadan basitçe kiralayıp yola devam ediyorduk. kadıköy’den tuzla’ya bisikletle gider, trenle dönerdin. onu da kaldırdılar, hangi akla hizmet bilemedim. martı lobisi sanırım belediyeyi ikna etti.
meydan serseri motorculara kaldı!
caddebostan’daki plajlar ayrı muamma, it çakal ve mülteciden geçilmiyor. kendini modern zanneden zevksiz biracılar da caddebostan migros’tan alışveriş yapıp çimlere yayılmayı, içip içip bağırışmayı bir halt sanıyorlar.
nereden tutsan kaos, zevksizlik ve curcuna sahile hakim.
tadını ancak akşamları, soğuk havalarda çıkarabiliyoruz sahilin, hasta olmak pahasına.

beykoz ile ağva arasındaki bölge huzurlu ve temizdir. insan yoğunluğu azaldıkça hava ve çevre yaşanılabilir hale gelir.

maltepe sahili gibisi yoktur. en odun adamı bile nazım hikmet yapar.

fenerbahçe orduevi'nin önünden başlayan meyilden dalyan'a inip, caddebostan yalısındaki köşkleri seyrede ede, erenköy önlerindeki banklarda da az soluklanıp suadiye kumsalının külüstür çay bahçelerinde demli çay içmeyi, bostancı'da ada vapuruna sıçrayıp kınalıada'ya gitmeyi, orada bahar pastanesi'nde oturmayı, tevazu sahibi bir sokak meyhanesinde güneşi batırıp gece vapuruyla evime dönmeyi hep çok sevmiş çok yapmışımdır.

seksenlerin ortasında süreyya plajında denize girmiştim, o zaman anadolu yakası sahilinin dolgu yolu yoktu. şimdi 100 metre içeride kalan köşkler lebideryadaydı.

tuzlaya gelmeyin berbat. pendik maltepe takılın

açık ara türkiye'nin en huzurlu sahilidir görsel

imamoğlu sağolsun sahilde mangal ve semaver yasaklandığından beri çok daha güzeldir.

ama haftasonu ve güneşli, açık hava olan günler sağ şeride çift sıra park edenler yüzünden bütün sahil şeridi tıkanıyor ve buna maalesef yıllardan beri çözüm bulunamadı.

bostancı güzeldir ama maltepe bir başka huzurlu.

devasa başıboş kangalların cirit attığı, ve kadıköy belediyesinin sayısını hergeçen gun arttırdığı sahildir... çöpler, temizlrnmeyen kumsalları,izmarir dolu yurume bandı, kediköpek boku dolu olup oturmanın imkansız olduğu çimleri ile avrupa şehir sahillerini kıskandırır,hayranlık uyandırır...

anadolu yakasında zannımca iki büyük ve güzel sahil vardır, birincisi kadıköy rıhtımdan başlayıp dragosa kadar uzanan sahil, ağırlıklı seküler bir profili vardır “eh işte” kıvamında bir manzaraya sahiptir, ikincisi ise haremden kuleliye kadar olan enfes manzaralı fakat (bir üsküdarlı olmama rağmen) daha muhafazakar bir kitlenin yer aldığı sahildir