riff uzerine melodi bulmak a oranla daha kolay bir islem olmasina ragmen kendi içinde inanılmaz zorluklar barindirabilen bir eylem.beste yapmanin genellikle ilk aşamasidir oncelikle cycle yapilacak akorlar secilir.bir arkadas bunlari dönedururken digeri uzerine biseler bulmaya calisir.turkiye kosullarinda genellikle iki gitarla çalışmak mümkün oldugundan öbür arkadas solo atmaya kalkar ve işler sarpa sarar.halbuki ihtiyacimiz olan sey sade ama sürükleyici biseydir.bu eylem dogru yerine getirilirse tadina doyum olmaz,tum zamanlarin klasikleri arasina girebilecek pek cok sarkinin bu yontemle olusturuldugu apaçıktır. turkiyede bu isi en iyi
ozan çolakoğlu yapmaktadir (bkz:
dudu) (bkz:
seytan azapta). kurallari katidir bu isin.cunku akor duzeni icerisinde içinden cikamayacaginiz kaliplar vardir.buna ragmen devam edilir ve bıkmadan usanmadan calisilirsa (cogunlukla sarkiya bi kac ay hic dokunmamak en iyi yontemdir) super seyler de cikar.(bkz:
phil collins)(bkz:
another day in the paradise) birde akorlar dönerken degismeyen riff vardir bunu denemeye ilk
bon jovi başlamistir.(bkz:
keep the faith).michael jackson tartismasiz bu dalin da en iyisidir.