metrobüsle her yanından geçişimde önce gülümseten sonra hüzünlendiren bir garip çiçek. yakında infaz edilir heralde, fazla yaşatmazlar zavallıyı.

bugün( 29 eylül 2011) biraz başı eğikti ve solgun görünüyordu. acil şifalar diliyoruz kendisine.

ekim yazmışım üzüntüden.

yıllar önce antalya selekler çarşısı karşısındaki durakta kuru bir ağacın çelimsiz bir dalı olarak hayatını sürdürüyordu. bir işe girmemle aşağı yukarı aynı zamanda taşındı oradan. taşındığını düşünmek istedim hep. ölmüş, öldürülmüş olmasından korktum. altında karışık duygular içinde (onlar, duygular hep karışıktır) otobüsü beklerdim. ay, onun dalının ardından sessizlik denizini mırıldandırırdı. öyle sanardım. bu sanı sayesinde otobüsüm gecikmezdi. gittiğim evdekiler beni hep mutlulukla karşılardı. sonra işe girdim ve eve daha geç gitmeye başladım. ev ahalisi uyuyor olurdu. ve balkonda sigara içerken gözüm aya takılınca, şu dünyada artık tek bir dalım bile olmadığı için hüzünlenirdim. nicedir balkona çıkmıyorum. ama bu akşam kimse durduramaz beni. ayçiçekli bir şarkı mırıldanarak balkonda sigara içeceğim. istanbul'daki arkadaşlarımdan zincirlikuyu metrobüs durağında birazcık beklemelerini rica edeceğim.

bugün(30 eylül 2011) yağan yağmurun altında boynunu bükmüş üşümemeye çalışıyordu sanki. ne mağrur bir ayçiçeği. yine gözlerimi doldurdu yaşam mücadelesiyle.

haftanın 5 günü önünden geçtiğim, her geçişimde de yüzümde tebessüm oluşturan çiçek.

hafta sonu beşiktaş’ta işim olmadığı için kendisini göremesem de hep aklımda olduğunu bilmesini isterim. evet bu çiçeğe kafayı taktım öldüğü gün gerçekten üzüleceğim sanırım. fotoğrafını koymayı düşünüyordum ama kartalmania benden hızlı davranmış, iyi etmiş.

iş dönüşü yorgun argın dönen kişilerin ruh halini yansıtır.

yakın zamanda rüku eden ayçiçeği konusuna malzeme olmasından korkulandır. hele kıbleye dönükse sıçtık.

bugün(3 ekim 2011) başını iyice yere eğmişti ama gövdesi dikti. son zamanlarına yaklaşmış, gövdesini dik tutmaya çalışıp kafasını kaldırmayı beceremeyen yaşlı biri gibi.

korktuğum manzarayla karşılaştım bugün. kafası kopmuş bir zombi gibiydi. ruhuna el fatiha.