gerçekten de bu zirveyi tanımlayacak söz bulmakta zorlanıyorum. iki saat sürmesi beklenen zirve üç saati devirmiştir ki zeki demirkubuz yorulmasına rağmen büyük bir özveriyle herkesin sorusunu tek tek tüm yönleriyle yanıtladı. tüm sorulara vermiş olduğu içten cevaplarıyla daha çok sevdik kendisini.. yeraltı filminin yanı sıra yönetmenin diğer filmlerine de değinildi, ve bol bol felsefi konular konuşuldu. bir saate yakın insan doğasını konuşup, nedensizlik ilkesini detaylandırdı. gerçekten kendisini çok iyi tanımayan ben bile hayran kaldım dünya görüşüne ve mütevaziliğine.
zirve sayesinde uzun zamandır görmediğimiz arkadaşları görmek de şahane oldu tabi. ve tabii ki zirveyi düzenleyen arkadaş yoktan adam'a da teşekkürü bir borç biliriz. ayrıca ne kadar eğlenceli bir kişiymiş kendisi; buna da bizzat şahit olduk..

katıldığım en keyifli zirve idi. dikkatimi çeken şey film bittiğinde kimse konuşmadı kimse ayağa kalkmadı hepimiz bir iki üç tıp oynadık sanki. durdu tüm salon. kimse fark etti mi bilmiyorum ama etkileyici idi benim açımdan. zeki demirkubuz geldiğinde heyecanı çok etkiledi beni. saflık doldu tüm içime. sonraki 3 saat çok keyifli geçti her açıdan.

finalinde hepimiz kalkmış salonu terk ederken ayak üstü kirlikedi adı geçince yaptığımız ikili sohbet benim için kaymaklı kadayıf oldu.

(bkz: #28862535)

adamın yorulduğunu bile bile sürekli benzer soruları soran insanlarla dolu bir zirveydi gel gelelim çok da güzel geçen bir üç saat oldu. tüm sorulara içtenlikle cevap verdi. ama öyle boşta bulmaya görelim insanları sonuna kadar tüketeceğiz değil mi, keşke adamın yorgunluğuna biraz saygı duyulaydı. genel anlamda güzeldi, organizasyondaki yazarlara birçok teşekkür ederim.

ankara' nın kasvetli havasını, resmi binalarını ankara insanı samimiyeti ile yok ediyor sanırım. daha ilk "merhaba" dan sonra "abi sen türkü çok seviyorsun , ev arkadaşlarım müzisyen istersen gel çalarlar sana" demesi istisna değilmiş. gördüm. ve bir teşekkür sırası da bende.

-sinemaya verdiği değer için ankara seyircisine, aklına, fikrine ve o telaşsız bakışlarına,
-bir dediğimizi iki etmeyen irfan demirkol' a ve ses tonuna,
-ankara sinema derneği yönetmeni başak emre' ye gülüşüne, gülerken küçülen gözlerine,
-o güzel kahvaltı için pelikli' ye, istediğim kadar sucuk yeme izin veren kedisine, beni pelikli' den daha çok sevidğine inandığım kardeşine,
-üç beş kişi kalmış türkü diyenler zirvesi 2 de tanıştığım, altı yıldan sonra çok özlediğimi anladığım abim in nuce' ye,
-yolda koluma girip beni kaçırma teşebbüsünde bulunan sonrasında oha o gelen erkan oğur mu lan diyip elinden kaçabildim ciğerim jendepus' a
-kitaplarını okumadan özetini çıkaran ilkerrr' e, rocka rolla' ya ve saçlarına,
-aile hekimi olduğunu söyleyen ve dönüş yolunda rüyama giren beyazlı teyze' ye ve tanri siva' ya, ve omonia' ya
-zirve sonrası bizi red'e davet eden cem' e ve artık red' e gelen bütün ekşi sözlük yazarlarına girişin ücretsiz olduğunu söyleyip yetmezmiş gibi bir içkiyi de ikram eden/edecek olan red' in patronuna kapıdaki izlamboç gibi olan adamlara. (bkz: #28881443)
-ve orada olan 184 güzel insana,

ve zeki demirkubuz' a,

teşekkür ederim.