meclisin işlevselliğinin biterek başkanlık rejimine geçilen ülkede cevabını hep merak ettiğim sorudur. seçimlerin bile anlamı yok, sonuçları bile bize doğru dürüst açıklamıyorlar. zamanı geldiğinde istedikleri olmazsa halkın iradesini hiçe sayarak istedikleri sonuç çıkana kadar seçimleri yenileyecekler gibi duruyor. oy hakkımızın bile anlamı yok artık.

bunun için protesto, grev vs. falan yapılabilir ama bir dakika o haklarda elimizden alındı referandumla^* hatta ifade özgürlüğü bile yok artık. yargı başta olmak üzere tüm kurumlar ele geçirildi ve liyakat tamamen yok oldu.

gerçekten siyasal islamcılardan demokrasi ve adalet beklemiş olanlar şimdi ne düşünahahahahahahah

(bkz: hahahahahaha)

onlar ne düşünüyor bilmiyorum ama adres verirlerse ben evlerine kına göndermeyi düşünüyorum.

tanım: düşünebilseler evet derler miydi?

düşünmek mi?

(bkz: yetmez ama evetçilerin şu an ne düşündükleri)

düşünmezsen sorun yoktur. düşündüklerini sanmıyorum.

tanım: merak cümlesi

o gün söyledikleri şeyleri hatırlıyorlar mı? biz çok net hatırlıyoruz da hem kendilerini hem ideolojik hayallerini.

net söylüyorum hayatımda gördüğüm en şu katılmadık dangalak grubu bunlardı.
bunlarda bir şey düşünecek kadar beyin yoktur.

yetmez ama evet çağının çoktan bittiğini ve post-15 temmuz döneminde yeni kullanışlı aptalların uzun süredir ulusalcı-avrasyacılar olduğunu.

yetmez ama evetçi mi kaldı? 10 yıl öncenin hikayesi. asıl ülkücüler, mavi vatancılar, avrasyacılar falan şimdi ne düşünüyor? ortada nedim şener, mete yarar vs gibi bir sürü "ulusalcı" gazeteci varken hala daha ahmet altan'ın kanının peşinde koşan var.

ben mesela bir yetmez ama evetçi olarak hala 90'lardan çıkamadığımıza yanıyorum, 2000'lerin son döneminde yargılanan bir sürü derin devletçinin ömür boyu içeri tıkılmamasının acısını hala nasıl çektiğimizi düşünüyorum.

bizler 90'lardaki o pislik karanlık döneme karşı bir mücadele vardı diye şeffaf bir sistemi destekledik. bunun sonucu kişi başı gelirin 13 bin doları gördüğü, gezi olayları gibi demokratikleşmenin pik yaptığı bir ortam, türkiye'de uzun yıllar sonra sağ-muhafazakar iktidarın düştüğü 7 haziran 2015 seçimleri oldu. türkiye'nin ilerici, batıcı gençliği hayatında hiç güçlü olmadığı kadar güçlü oldu.

7 haziran sonrası başlayan dönem başka bir dönemdir. o saatten sonra yetmez ama evetçi hikayesi kapandı zaten. liberaller tamamen iktidardan tasfiye edildi. iktidar o güne kadar kavga ettiği, yetmez ama evetçiliği salaklık olarak niteleyen milliyetçi ve ulusalcılarla ortaklık kurdu. 2016'dan sonrasının hesabını daha düne kadar salak gibi metin feyzioğlu'nun peşinden gidenler versin. bide bunlar senelerce akp-hdp bu sefer kesin anlaştı diyerek iktidarın düşmesine engel olan "milliyetçiler" idi. iyi parti'de hala var bunlar.
bunlar hala yetmez ama evetçilere sövüyor. yahu arkadaşım, 2015'de akp iktidarı düştüğünde hdp koalisyon parçası olmasın diyerek milliyetçiler 1 kasım seçiminin önünü açmadı mı? o zaman hepiniz hdp ile olmaz diye tutturup akp'nin en kötü versiyonuna, islamo-milliyetçi bir rejime yolu siz yapmadınız mı? düşen akp'yi iktidara siz koydunuz. sonra mhp'den kopmanız 1 yıl sürdü.
kürt alerjiniz yüzünden akp, hdp ile açıktan muhalefetin dahil olduğu bir çözüm süreci yürüteceğine kapalı kapılar ardında sırf oy için sadece pkk'yı merkez alarak bir pazarlık yürüttü.

durup durup yetmez ama evetçilere kurulma hikayesi baydı artık. bu kurulan tayfa da zaten paso çözüm süreci yaptınız neden yeterince faşist-milliyetçi değilsiniz diye ağlayan postal-sever kesimdi. şimdi onların iktidarını yaşıyoruz hala daha iflah olmuyorlar. ne istiyorsunuz aga siz? bitti işte derin devlete el uzatmalar, vatana millete el uzatan herkes artık hain ilan ediliyor. daha ne istiyorsunuz? o zaman da şikayetiniz akp'nin milli olmaktan çıktığı yönündeydi. al sana yerli-milli kuvayi-milliyeyi anadolu ruhu. tadını çıkar.

çoluk çocuk hatırlamıyordur belki ama 2000'li yıllarda akp ab sürecine bağımlı bir şekilde küresel sisteme entegre oluyordu. o zamanlarda chp tabanı ab karşıtı idi. bugün akp-mhp'nin kullandığı yerli-milli muhabbetini ulusalcı-muhalifler yapıyorlardı. korkut eken gibi adamlar yargılanırken muhalifler komutanlarımıza dokunmayın diyordu. ne idüğü belirsiz tipler hrant dink'i öldürmüştü. mehmet ağar, süleyman soylu, bahçeli, alaattin çakıcı gibi adamlar akp'ye muhalefet ediyordu.

yani uzun lafın kısası: bir yetmez ama evetçi olarak ben değişmedim. akp, mhp ve muhalefet değişti. 2000'lerde devletin partisi chp idi. chp devletten kovulunca herkes yer değiştirdi. liberal değerlere olan bağlılığım ise değişmedi.

edit: özelden özeleştiri isteyenler hatrına yazıyorum; siyasal islam'ın bu güç eline geçince böyle döneceğini göremedik. ben şahsen ülke liberalleşip insanlar dünya ile entegre oldukça 1-2 nesle din min kalmaz millet böyle güdülmez diyordum. o yüzden islamcıları kalıcı bir tehdit olarak görmedim. oradaki dengeyi bozan şöyle gelişmeler oldu;
1- ortadoğu'da ihvan isyanları ve akp'nin bunlarla askeri ilişkilenmesi, militanlaşması ve kan ile daha iç içe bir siyasetimiz olması.
2- küresel liberal düzenin 2008 krizinden sonra muazzam bir çöküşe girmesi ve alternatif rusya-çin gibi güçlerin yükselip arada oynayan erdoğan gibi liderleri batıcılıktan caydırması, yeni ulusalcı devlet akıllarının dominantlaşması
3- trump'ın seçilmesi ve batı'nın hızla dünyadan elini ayağını çekmesi, islamcı-milliyetçi grupların ellerini ovuşturması ve terör estirmeye başlaması
*akp rejimi bu gelişmeler ışığında batılılaşmak, batı'ya entegre olmak yerine batı'ya alternatif olan ama batı ile de ilişkiler yürütüp oranın ekmeğini yiyen (sermaye, ticaret, teknoloji), ama bunları yerken kendi stratejik otonomisini sağlayan, dolayısıyla da türk-islam davasını ülkeye dayatan bir konuma geçebileceğine karar verdi.

içimde her zaman bu islamcı söylemler her an türk-islam sentezciliğine dönebilir korkusu vardı, bu sebeple rahatsızlık duyuyordum elbette.
lakin geldiğimiz nokta korkunç olmasına rağmen pirinçle taş o kadar güzel ayıklandı ki değişik bir tatmin duygusu da yaşıyorum. eskiden chp gerici söylemler ama ilerici taban, akp ilerici söylemler ama gerici tabana sahipti. o yüzden bir mismatch oluyordu. o mismatch siyasal güdülme ve operasyonlara çok açık yapıyordu ülkeyi. şimdi akla kara netleşti. chp'liler demokratik bir hukuk devletinin önemini, askere tapınmanın sıkıntısını, aşırı milliyetçiliğin sıkıntılarını bizzat tecrübe ederek öğreniyorlar.

şu an sosyal medyada erdoğan'ın müzikle ilgili yaptırımına tepki gösteriyorlar.