hatirladiginiz seylerin, anneanne stili, en az on beş yıl öncesine ait olduğunu, dün akşam ne yediğiniz hakkında ise en ufak fikriniz kalmadığını gördüğünüzde; yaşıtlarınız birinci eşlerinden boşanıp ikinciler ile evlenmeye başladığında; şirkette "en küçük" değil, en eskilerden biri haline geldiğinizde; yağmurdan önce bacak ağrısı çektiğinizi şaşırarak fark ettiğinizde; yaslandığınız şeylerin sizden daha sağlam olmadığını tecrübe ile gördüğünüzde; uzun yürüyüşler bel ağrısı, amaçsız konuşmalar can sıkıntısı yaratmaya, çok eski tanışlarla bazı telefon konuşmaları vakit kaybı gibi gelmeye başladığında; sokakta genel çizginin dışında görünen gençlere sizin de garip garip baktığınızı ayırd ettiğinizde; artık çantayı alıp çıkmak olanaksız olduğunda; beklediğiniz şeyin gerçekleşmeyeceği kesinleştiğinde ve sabah yataktan kalkmak için tek sebep işe gitmeye dönüştüğünde daaaan diye başa gelen durumun, mastar şeklidir.

bir omegle diyalogu..

"ben: merhaba
yabancı : merhaba
ben : nasılsın
yabancı : iyiyim.. sen?
vs vs..

yabancı : asl
ben : 35 f istanbul

yabancı : neaaoowwwwww :)))

ben : :) (bi an ilgi gördüğümü sanarak)

yabancı : 18 m izmir..nassıl olacak

ben : :)) canım yahu ne var, konuşalım işte
ben : sevgili aramıyorum ya..

yabancı : tamam ama ben arıyorum abla

ben : :))) ( şaşkın ve acıklı gülüşler bu kez)

ben : doğru sende haklısın:).. aman dikkat et..kötü insanlar var nette..inanma.

yabancı : tamam abla sende kendine dikkat et.."

:))))

o eskiden gittiginiz bara gidince "off, cok pislenmis burasi. muzigide cok bagirttiriyolar. basim agridi cikalim" demeniz, fakat barin hic degismemis olmasi...

sokakta gördüğün ilkokul öğrencisinin ben 2000'liyim abi demesinin ardından kafada "ulan 2000 li insan mı olur" baloncuğunun çıkması ile anlaşılan hüzün

5 gundur sirtimda korkunc bi agri. kas tutulmasi...
hareketlerimi kisitlamasa da ciddi sikinti.
masaj yapacak kimse yok. filan..

az once aklima geldi, tabi ya dedim. daha once neden dusunmedim bunu.

yattim yere. cik kiz sirtima dedim benim kiza. 20 kilo. hic fena degil.
yana da tutunsun diye bi sandalye...

ahuhahaha resmen sirtimi cignettim lan cocuga. cok eglenceliydi. ıkimiz de kikir kikir gulduk hep.

baya baya yasliyim yani. sirtimi cignetiyorum filan. ahuhahaha

kupa cekmeyi filan ogreniim bari artik ben ya. olmusum ben

akşamüstü apartman merdivenlerinde oturmuş beş çocuktan yol isterken "oo voltranı oluşturmuşsunuz" demek ve çocukların tepki vermemesi.

aynanın karşısına geçip, saçınızı jölelemek yerine sadece ıslamak ve bu basit eylemde bile elinize yapışan onlarca tel saçı görmek... beyazları saymayı zaten seneler önce bırakmış olmak... üniversitedeki arkadaşlarınızın isimlerini unutmak... sizden büyüklerin bir bir ölmeleri yetmezmiş gibi yaşıtlarınızında kayıp gitmelerini izlemek... doğumunu hatırladığınız küçüklerin evlendiğini duymak... bayram gezmelerinde evin çocuklarının elinizi öpmeye çalışmasını görmek... amca teyze lafını sıkça duymaya başlamak... saatlerce bisiklet üzerinden inmezken iki pedalda nefes nefese kalıp bir hafta rahat oturamamak... 48 saat uyumasanız birşey olmuyorken, oturduğunuz yerde uyuya kalmak... 8 saat çalışında belinizin tutulması.. olaylara karşı olgun yaklaşımlarınıza şaşırmak... saymakla bitmeyecek kadar çok şey bilmek....

edit: bi siktir git lan larden! yaşlandığının farkına varmışmış. gerizekalı!!

on yıldan beri görmediğiniz bir sik kafalıyla karşılaştığınızda, "hacı, sen çok yaşlanmışsın" dediği an. sen hiç yaşlanmadın sanki amına koduğum herifi, suratın götüme dönmüş ama bana laf ediyorsun. anamın dediği gibi, nuri beyin taycağızı zannediyor adam kendini hala. ben nuri beyi de, tayını da tanımam gerçi.

bayram harcligi lafinin artik almak degil vermek anlamina geldigi andir.

izlenecek filmin kaç yılında yapıldığını merak ederek imdb'ye başvurmak, 1993 cevabını gördükten sonra "e iyi pek eski diilmiş" demek. çıkarma işlemini yaptıktan sonra mevzubahis yılda doğanların lise çağında olduğunu fark etmek.