sarmıyor artık sözlük, derde derman desen değil, geyik desen seviye diplerde. aniden olmaz aydınlanma, yıl vardır en az onu besleyen, kabus gibi can acıtan ve yerli yersiz anlamlı, anlamsız. evreka! diyebilmek için zamana boğulmalı, zamanda yoğrulmalı. gelişi güzel vurduğun top anlık serinletir defansını. sonrası bombardıman. acın aynı tadı veriyor zaten... ben bunları doğmamış yavruma yazıyorum. ben bunları kendime...

aşkın adı var, ihtişamlı, derme çatma bir gecekondu ama, ha yıkıldı, ha yıkılacak. yine de senden bir cacık olmayacak. yoğurt desen değilsin, hıyar belki... geçmişin var yıllarca, milyarlarca andan müteşekkil. topla, çıkar, çarp, böl, öl. pufff...

seviyorum yine de seni, kendimi sevdiğim gibi. demlerden bir dem aynı ahvaldeydim seninle, şimdi değilsem de. saçmaladım çokca, senin gibi. erdem timsaliydim, bi görsen aynı sen. sorma neden. böyle böyle büyürüz, kocaman insanlar oluruz. yavaş yavaş ölürüz. çarcabuk ölmek ne acı! kitaba neresinden başlasan, vakit sonsuz, vakit sensiz. olur olmaz, bilemezsin ki!

bir varmışsın, bir yok, öyle çok da olmayacak olmuşluğun.

yarak kürek hele bi varak gelek, bi de öyle deneyek.