sarayın politikası o gün nereyi işaret ediyorsa çubuğunu o yöne doğru çevirerek onun ne kadar önemli olduğunu izah etmeye çalışır. ekserisi ‘ulusal’cıdır. bir yandan tiksinerek baktıkları kitle tarafından hayranlıkla izleniyor olmalarına g*tleri ile gülerken, bir yandan da ölse bir damla su vermeyeceği zevata kulluk ediyor olma paradoksu içerisinde yaşayıp dururlar, tabi buna yaşamak denirse.