yakov m. rabkin'in yazarı olduğu bu kitap bazı dindar yahudilerin, seküler bir ideoloji olarak siyonizm'e olan karşıtlıklarını incelemektedir. israil devleti kurulduğunda sosyalist ve seküler bir devletti ve sovyetler'den destek alırdı. israil'in ilk başbakanı david ben gurion seküler ve sosyalistti. ben gurion "musevilik dini yahudi milletinin başına gelmiş tarihsel bir talihsizliktir." demiştir. üstelik david ben gurion'un partisi mapai'nin üyesi ve daha sonraki dönemlerde de başbakanlık yapacak olan golda meir ateist bir yahudiydi.
dindar yahudiler, seküler ve siyonist yahudileri başka kültürlere asimile olmuş devşirmeler ve yahudilik dininin hainleri olarak görmektedirler. seküler ve siyonist yahudiler ise dindar yahudileri millet olma bilincinden yoksun hainler olarak görmektedirler.
siyonizm, fransız devrimi'nden etkilenmiş seküler ve milliyetçi bir ideolojidir. yahudilerin sekülerleşme ve aydınlanma süreci ise 19. yüzyılda zirveye ulaşmış olan haskala'dır. haskala aydınlarına maskil denir.
üstelik seküler siyonistler ibranice'yi modernleştirerek bu dildeki dini motifleri ellerinden geldiğince ayıklamaya çalışmışlardır. siyonizm karşıtı dindar yahudiler israil'in milli marşı olan ha-tikva'yı da okumazlar. bu marşın yahudilik dinine karşı ögeler barındırdığını söylerler.
siyonizm karşıtı dindar yahudilerin seküler siyonist ideoloji karşıtlığı, türkiye'deki islamcıların kemalizm karşıtlığına benzemektedir. dindar yahudiler siyonistleri musevilerin 4000 yıllık inanç geçmişlerinden koparmakla suçlamaktadır. türkiye'deki islamcılar ise kemalizm'i türkleri 1000 yıllık islam ile olan kurumsal bağlarından kopardığını söylemektedir.