bulaşmış olduğumu fark ettiğim iştir. eskiden bütün kıyafetlerimi ütüsüz giyerdim, ütü yapanlara, vakit ayıranlara hayret ederdim. dünyanın gereksiz işlerinden biri olarak gelirdi. bugün ise lanetli bir şekilde ütüsüz kıyafetle yaşayamamaya başladığımı fark ettim. eve gelen temizlikçi haftada bir gün ütü yapmaya başlamasıyla elbiselerim, eteklerim üzerimde daha şık durmaya başlamıştı. bugün ise giyeceğim t-shirt ütüsüzdü ve kırışıklıklara katlanamıyordum. kendime engel olamadım ve dünyanın en gereksiz aleti olarak gördüğüm ütüye yaklaştım, ütü masasına t-shirtümü koydum. takıntılı bir şekilde tekrar tekrar düzelterek ütü yaptım. uzak durulması gereken iştir. mümkünse eve ütü, ütü masası sokmayın.

ofis icin uniqlo'dan aldigim utu gerektirmeyen gomlek ve kumas pantolonlar ve disarisi icin aldigim columbia pololar sayesinde utu denen seyden kurtuldum. tabi kurutmali camasir makinasi da sart. gardrobu da kucultmus oldum. sadece 5 gomlekle haftalik ofis giyimi tamam oluyor. haftasonu yikayip makinadan utulu sekilde alip tekrar giyiyorum 5 gun daha ayni gomlekleri. bir de utu gerektirmeyen kot pantolon veya benzeri bir sey bulursam giysi devrimimi tamamlamis olacam.