neyse ki hüseyin üzmez tahliye edildi de, bu rezil durumdan kurtulmak adına müspet bir adım atılmış oldu hamdolsun.

altin madalya sebebidir.

ulan sekiz bin senedir hukuk okudum, okuyorum ama tutuklama sebepleri arasinda halkın kafasını karıştırmak, bilgi kirliliği yaratmak ve provoke etmek amaçlı sözde gazeteci olmak diye bir sebep oldugunu su sozlukteki buyuk hukuk müellifleri sayesinde ogrendim. ben onu o gazetecilerin cikardigi gazeteyi satin almama sebebi olarak bilirdim. rasim ozan kütahyali gibi büyük alimlerden ders alinca, yeni tutuklama sebepleri de bulunuyor demek ki. biz öküz gibi ceza usul kitaplarinda aramistik oysa ki gercegi. salak gibi insan haklari hukukuna bakinmistik aihm nasil yorumluyor bu isleri diye.

korkmayin dostlarim, diplomalari az once sobada yaktim. evet bu sicakta soba yakiyorum.

press'in kapanış sahnesinde yer alan şu yazı, yöntemler değişse de devletin bakış açısında pek fazla bir değişme olmadığını gayet net gösteriyor : ‘’bunlar gazeteci kılığında militanlar, birbirlerini vuruyorlar. devlet cinayet işlemez.“ (dönemin başbakanı süleyman demirel, 1992.)

(bkz: http://www.freemedia.at/singleview/5419/)

ileri demokrasinin ülkemize getirdiği güzelliklerden sadece biridir. ama birinci olmamız motivasyonumuzu azaltmamalı, kendi kendimizle yarışmalıyız bundan sonra. hedef 2023 te sıfır gazeteci.

iftira ve biat kültürüne kendini köle etmiş omurgasız şakşakçıya dönüşme alanındaki birinciliğimizle yakından ilgilidir.

(bkz: türkiye'nin boktan kategorilerde başa oynaması)

basın ve düşünce özgürlüğümüzün ve de demokratikliğimizin dünya sonuncuları arasına girmesini sağlayacak durum. konu hakkında iyi bir yazı:

http://www.siyaz.net/tutuklu-demokrasi/

düşünce özgürlüğünün ne kadar geniş olduğunu gösterendir. öyle ki bazılarının düşüncelerine terssen ve bunu açık yüreklilikle yazmışsan kodese marş marş!! ne kadar özgürüz değil mi bakın en birinci bile olmuşuz.

(bkz: ironi)

ileri demokrasi palavrasıyla ironik bir ilişki içinde olmasıyla birlikte, yargılanan gazetecilere isnat edilen suçları vicdan çerçevesinde yorumlama yetisi dahi olmayan milyonların yaşadığı bir ülkenin acısı, trajik komedi öyküsü.

gazetecilere yöneltilen suç, en kaba anlatımıyla 'toplumu kutuplara ayırma, devlete karşı yapılandığı iddia edilen bir kurguya düşünce ortaklığı etme'. 8 yıldır süregelen devlete tüm organlarıyla ele geçirme hareketi devletin tekele dönüşmesini, iktidarın iktidarını halk üzerinde yaptırımlara dönüştürecek yasal alanı yarattı. yıllarca insanlar, bu ülkeyi sevenler, insan olma bilincine sahip olanlar bunu dile getirdi. işe yaramadı; demogojik politikalar ve buram buram 'orta doğu' eğitimsizliği, cahilliği kokan zihniyet ve fıtratı insan olmaktan çok koyun olmaya eğilim gösteren insanlar buna izin vermedi. çoğunluğu bilgisizlikten kaynaklanıyor olsa bile karşıt görüşlere bir saygı vardı; bunun yerine bugün fitili karmaşık siyasi yapı tarafından ateşlenen bir nefretin verdiği zorbalık var.

öyle bir ülke ki; demokrasiyi sadece dincileri, ülke bütünlüğünü ve beraberliğini sadece cumhuriyetçileri, ülkenin bölünmesini sadece kürtleri ve 'kürtçüleri', savaşı ise sadece milliyetçileri istiyor. yaratılan imaj bu. yargılanırken de yaptıklarıyla, düşündükleriyle değil, bu kalıplarla, bu imajla yargılanıyor insanlar. tek taraflı yargı, tek taraflı siyaset, tek taraflı demokrasi anlayışıdır olayları bu raddeye getiren. olayların çorap söküğü gibi gitmesi deyimini belki de en acı, en tehlikeli haliyle tanıklık ettik son 8 yılda. her şey gözlerimizin önünde oldu; seslerini çıkarabiliyordu insanlar, artık sesleri kesiliyor. umarım seslerini çıkartamayacak kadar yorgun düşmezler. mevcut yapıdaki dip nokta budur.

konuyla alakalı olarak, ithaf edilen suçun yani toplumu kutuplara ayırma ve ayırmaya çalışmanın en güzel örneği:

(bkz: laik ateist agnostik aczmendi müsveddeleri)

budur. yazanı ve neden yazdığını birçoğumuz biliyoruz. demokrasi yoksunluğunun, taraflı yapının, ayrımcılığın, vicdansızlığın resmidir, rezilliğidir.