yurtdisinda yasayan ama memlekette neler olup bitiyor dusunmeden edemeyen kisilerin yapmaya calistigi sey. baslica kaynak internetten gazetelerin sitelerini takip etmektir. isyerinde internet varsa ve musaitse gunduz birkac kez bu siteler ziyaret edilir, zira her an ani gelismeler olabilir.
diger bir kaynak uydu antenle turk kanallarini izlemektir, boylece memleketin kulturel ortamina sesli sazli baglanti kurulmus olur.
diger kaynak diger turkiyelilerle yapilan es dost muhabbetleridir, memlekette iken hayatta duyamayacaginiz geyiklerle zenginlestirilmis ama pek guven olmayacak bir haber kaynagidir.
son kaynak da yabanci ya da uluslararasi medyadaki turkiye haberlerini takip etmektir. duzgun ve dogru haber almak icin en guvenilir yontem budur ama yabancilasmayi hizlandirir, turkiyeyi anlamayi imkansizlastirir.

yaşadığınız yabancı ülkede 50 yıl önce biten kısır tartışma konularının hala devam ettiğini görüp azap çekmektir..toplumunun cehalet denizinde demagoji rüzgarları ile dolan bir garip yelkenle ilerleme çabasını görmektir..birilerine bu saçma gidişin nedenlerini anlatmak istemek ama nerden başlayacağını bilememektir..

(bkz: google earth)

turk gazete web sitelerine ilaveten yabanci ulke basinindan da turkiye'yi izlemektir. turkiye'nin disardan nasil gorundugunu daha bir anlama, hurriyet gazetesi agzinin disina cikabilme sansi da verir bu durum insana. her ne kadar yabanci basin yanli veya hatali olabilse de, yerli basinin da gayet yanli olabildigi, kimi baska kimsenin takmadigi konulari buyuturken baska konulara da neredeyse hic deginmedigi daha bir ortaya cikar. gercek herhalde ortada bir yerdedir.

değişik ülke ve şehirlerin resimlerinin yer aldiği yabanci bir site üzerinden türkiye ile ilgi resimleri izlemek..
sitede turkiye ile ilgili fotoğraflarin diğer ülke-şehir fotoğraflarinin yaninda daha bir amatör ellerce çekilmiş , medeniyetin çok çok gerisinde , hatta orta doğu ülkeleriyle bir kefede tutulmuş bir beşinci dünya ülkesi^* tadında karelerle lanse edilmiş olması dikkat çekiyor ..
çok ileri medeniyetler seviyesinde değiliz belki hayat standartlarimiz açisindan , ayni zamanda bir çok yönden orta doğu'yu aratmayacak yaptirim ve törelerin de sahibiyiz . hiç bir zaman ne tam doğulu ne de tam batili olmadik , olmayiz da , bizi onlardan farkli ve renkli kilan bu değil mi zaten .. batiliya " türkiye nerede " diye sorsan , arabistan yarim adasinda ya da afrika kitasinda diyecek , çünkü öyle bilmek ister ; orta doğulu'ya "türkiye'yi nasil buluyorsun " diye sorsan " emperyalizmin uşaği , avrupanin oyuncağisin " der .. ne yapsan yaranamazsin da .. o yüzden demiş olmalilar " türk'ün türk'ten başka dostu yok " ..
bu sitede yer alan fotoğraflarin , evet , hepsi türkiye'ye ait . büyük yüzdesinde cami fotoğraflari var . %90inin üzerindeki nüfusunun müslüman olduğu , islamiyeti yüzyillardir yaşayan bir bir ülkede , yapildiği dönem mimarileriyle , el işçiliğiyle " benim " diyene kapak olacak bu mimari-kültürel eserler kadar doğal bir şey olamaz elbette . " ama bizim tarihi ve doğa güzelliklerimiz de var , bari onlarla kurtaririz , türkiye yalniz istanbul ve camilerden ibaret değil " derken söz konusu resimlerin de o kadar kötü açilardan çekilerek " oeehh " bir görüntüyle lanse edildiğine tanik oluyor insan .. nerede ayasofya müzesi , tarihi kiliseler , antalya belek'te üç kutsal dinin ibadet yerlerinin buluştuğu dinler ( hoşgörü ) bahçesi , selçuk' taki meryem ana evi , sümela manastırı , pamukkale , daha neler neler .. saçma sapan bir açıdan çekilmiş yarım bir anıtkabir ne kadar tanıtıcıdır ayrıca ?? selçuk belediyesine ait bir itfaiye türkiye'yi tanıtmaya nasıl yarar ya da traktör ve arkasındaki römorkuyla tarlaya giden ya da tarladan dönen bir çiftçinin resmini yayınlamanın mantığını sormaz mı insan .. bir kasabanın , ürünleri sokaklara kadar taşan mahalle bakkalının resminin ne gibi bir tarihi-turstik-gezilmelik-görülmelik yanı var . yine bir anadolu kasabasından bir pazardan çekilmiş , pazarlarda köylü satıcıların standlar yerine yere çuval serip onun üzerinde ya da kasalar içinde kendi yetiştirdikleri , moda tabirler , organik ürünleri satarken çekilmiş resimleri görenlerin migrosları , carrefourları , gima , carousel , galeria , özdilek , armada , ve daha bir çoklarını görünce dudaklarının uçuklaması pek bir olasıdır .
elbette bunlar türkiye'den çekilmiş hayatın gerçek kareleri , ama turistler bunları görmüyorlar ki türkiye'ye geldiklerinde ya da bunları görmek için de gelmiyorlar . varsa yoksa deniz-kum-güneş , tarihi eserler ve doğal güzellikler .. bunlar resmedilmeliydi itfaiye aracının , traktörün , yaşlı pazarcı nine-dedenin , mahalle bakkalının , yada karlı yollarda ilerleyen koyun sürüsünün yerine .. yer alan tarihi eserlerin de tarih-coğrafya kitaplarından ya da ansiklopedilerden alındığı izlenimi vermektedir sayfayı inceleyene , resimlerin görüntü kalitesinden ve eserleri ziyaret eden tek bir allah'ın kulunun bulunmayışından ..
buradan yetkililere sesleniyorum diyesi geliyor insanın bu sözde reklam amaçlı rezilliğin önüne geçilmesi için . ama iyi şeyler yapanların durdurulduğu , konuşanın susturulduğu , düşünenin suçlu bulunduğu bir ülkede bu çığlık sessizlikle susturulup , ilgisizlikle boğulacaktır mütemadiyen ..

http://www.yvettedefrance.com/…/turquie/turquie.htm

türkiye' nin ilk kadın başbakanı haberini gözyaşarıyla karşılar, sokaklarda gururla dolaşmaya başlarsınız. daha sonraları eleştirileri işittiğinizde, mevzubahis başbakanın, ataerkil toplumun kurbanı olduğunu zannedip, onun için üzülür, sinirlenirsiniz. en nihayet, ne kadar büyük bir yanılgı içerisinde olduğunuzu anlarsınız.
(bkz: tansu çiller)

(bkz: turklerin birbirlerini sevmemeleri)

(bkz: elif shafak)

türkiye' yi yurt dışından izlemeye çalışmanın en kötü yanı ise, bir zamanlar com tr uzantılı sitelerin ya çok geç açılması, yada inadına açılmaması sebebiyle, internetten ülkede olan hadiseleri takip edememek; vakti zamanında dresden gibi kentlerde de hep bir gün evvelinin gazetesinin satılması sebebiyle ülke gündemini bir gün gecikmeli takip etmek.

otoritenin soru sordurmamak degil bilakis cevap vermek uzere varolan birsey oldugunun, "kimseye hesap vermek zorunda degiliz", "onlar once kendilerine baksin" seklinde kulhanbeyi tavirlarla dis siyasetin yapilamayacaginin, yapilsa bile bunun olsa olsa az gelismisligin ispati olabileceginin, bu az gelismisligin de ne yazik ki giderek artan ceremelerinin iceride ve disarida cekileceginin, sogukkanli ve akilci siyaset anlayisinin gerekliliginin daha bir farkina varmaktir.