az evvel eski iş yerinden arkadaşlardan bir haber aldım, nerdeyse yıllardır görüşmediğim, pek de samimi olmadığım bir bir arkadaşımız vefat etmiş, bugün cenazesi varmış...

zaten hayatını kaybetmiş olan bu arkadaşımı anlatmak istedim bugün ve ismini de olduğu gibi yazacağım. çok üzüldüm çünkü, öyle üzüldüm ki bir kez daha insanların insanlığına lanet ettim, yazıklar olsun dedim...

onur cinsel yönelimi farklı olan özel bir insandı. gerçekten ama gerçekten çok insancıldı, ne bileyim şimdi düşünüyorum eski günleri, öyle bir naifliği vardı ki kimseyi incitemezdi, incitmezdi onur. bu benim için, onu iyi bir arkadaş olarak kabul etmek için yeterliydi keza ara sıra tüm arkadaşlar bir yerlere gider hep birlikte eğlenirdik fakat iş arkadaşıydık neticede ve ben iş arkadaşları ile belli bir sınırı geçmemek kaydı ile çok samimi olmuyordum. çünkü iş arkadaşlığı genelde iş değiştirene kadar sürdüğü için eğlenceme bakıyordum sadece.

onur'un gay olduğunu biliyordum, fakat bu konular hiç konuşulmuyordu ne bileyim hiç yakınmıyordu bu memlekette cinsel yöneliminin farklı olmasından. o da kendi başına ayakları üstünde durmaya çalışan bir adamdı. çok sonra öğrendim ki üniversitede öğrenciyken kendi durumunu ailesine açıkladığında ailesi reddetmiş bunu. o da o günden sonra hep kendi ayakları üzerinde durmuş. öğretmendi onur, elinde olmayan bir kimlikle yaşadığı için ailesi tarafından reddedilmiş ve tek başına yaşamaya çalışan bir eşcinseldi...

iş ortamımız o kadar güzeldi ki, herkes birbirine insan gözüyle bakıyordu, kimse kimseyi yargılamıyordu. bir süre beraber çalıştıktan sonra yollarımız ayrıldı, o süreçte kanser olmuş onur, ailesi yine sahip çıkmamış. tüm bu süre boyunca hem kendi ayakları üzerinde durmaya çalışıp hem kanserle mücadele etmiş ama bir gün artık tedaviyi de reddetmiş. ilaçlarını kullanmayı reddetmiş, en küçük bir çaba göstermeyi reddedip sadece ölümü beklemiş. ölüm gelsin ki ailesizlik bitsin, kimsesizlik bitsin...

böyle bir yalnızlığın içinde dün hayatını kaybettmiş onur, bugün cenazesi varmış, cenazede de sadece annesi ve bizim çevreden bir kaç arkadaş... baba gelmemiş cenazeye, akrabalardan kimse gelmemiş...

keşke istanbul'da olsaydım, keşke bilseydim bu durumu en azından ziyaretine gidebilseydim, keşke cenazesinde ben de olabilseydim. çok üzüldüm sözlük çok, bu dünyada insanlardan çok nefret ettim, kendi evladını canından bir parçayı atıp da çevrem "ne der" diye şerefi kirlenmiş hisseden babadan, bu zihniyetteki insanlardan nefret ettim... eminim şerefiniz temizlenmiştir şimdi, eminim huzur bulmuşsunuzdur bu çocuğun ölümünden, eminim doğruluğunuz, dürüstlüğünüz daim olmuştur artık...

bir onur'un ölümü hepinizi cennetlik yapmıştır bu dünyada, hepiniz çevrenize karşı artık utanmayan saygın birer insan olmuşsunuzdur, bir onur'un ölümüyle hepiniz namuslu insanlar olmuşsunuzdur, vicdanınız rahatlamıştır artık...

zor bu memlekette sözlük zor, "insan" olmak her şeyden zor...

dün, eşcinsel olduğunu öğrendiği oğlunu, sığındığı evden yaka paça alarak 14 kurşunla öldüren babanın varlığına tanık oldum.

bugün de hayatımın bir dönemini paylaştığım çocuğun intiharını öğrendim. mezarına gittim. gece saat 3'te gömmüşler. belli ki utanmışlar. namazını kılmamışlar, selasını vermemişler. ablası, babası, amcası varlığına tahammülsüzmüş. hemen işi bitirmek istemişler. yaşasaydı pera tiyatro okulundan mezun olacaktı, çok gülecektiniz ona. tanısaydınız zaten istemeden gülerdiniz, eğlenirdiniz. ama babası utanıyordu. beş parasız yaşıyordu. sadece annesi seviyordu onu, ana yüreği işte...
gitti. gördüm mezarını, hafriyat dökmüşler sanki bi köşeye. onu da sevgisizlik öldürdü.

türkiye'de eşcinsel olmak; kaderinin sevgisiz insanların elinde olması demektir. annenin, babanın gözünün içine bakıp anlayış beklemek, kıvrana kıvrana yaşamaya çalışmak, beceremeyince intihar etmek, farkedilince öldürülmektir.

bu ülkenin tepesinde o kadar çok kayıp, yarım kalmış hayatların ruhları geziyor ki, anlatamam bile. umarım bizleri affederler.

türkiyede eşcinsel olmayanların hiçbir zaman anlayamayacağı bir şeydir. biraz olsun empati yapabilmeniz için dilim döndüğünce anlatmaya çalışacağım;

daha önceki yazarların bahsettiği gibi okuldaki herkesin sizi tanımasıdır.

bütün okulun sizi “ay kız naber” “ayol nasılsın” “naber lan topitop” “hey nanoş” şeklinde selamlamasıdır.

sırf okulun dikkatini başka yöne çekmek için şeftaliye alerjim var, şeftali kelimesini duyunca bayılacak gibi oluyorum diye yalan söylemek zorunda kalmaktır. en azından artık sizi gördüklerinde “top” yerine “şeftali” diyorlar diye düşünüp sevinmektir.

artık buranıza kadar geldiğinde size “nanoş” diyen sınıf arkadaşınıza sensin “ibne” dediğinizde sırf o öğrenci sınıf öğretmeninin yeğeni diye velinizin çağrılmasıdır.

aynı sınıf öğretmeninin “beden eğitimi dersinde tüm erkekler futbol oynuyor ama sizin oğlunuz kızlarla vakit geçiriyor” diye velinize şikayet etmesidir.

ortaokulda ise beden öğretmeninin tüm erkekler şınav çeksin dedikten sonra “compressed” senin çekmene gerek yok demesidir.

sırf bu sebepten beden eğitimi dersinin en sevmediğiniz ders olmasıdır.

pembe renkli kalem kullanıyorsunuz diye öğretmeninizin “oğlum bu nasıl renkler” diye dalga geçmesidir.

taktığınız bere unisex olduğu için tüm sınıfın kadın kıyafetleri giyiyorsun diye dalga geçmesidir.

sadece erkek öğrencilerin değil kızların da “o bizden” diye dalga geçmesidir.

kimya öğretmeninizin “sınıftaki herkes “compressed” ile dalga geçiyor, o ise tepki vermiyor halinden memnun görünüyor” diye annenize şikayet etmesidir.

ortaokul biterken anı defterine herkesin “iyi çocuk, hoş çocuk ama kız gibi” yazmasıdır. bu cümleleri ailenizin görmesini istemediğiniz için anı defterini karalamanızdır.

ortaokul bitip liseye geçtikten sonra ortaokulunuzdan kimseyle aynı okulda olmamak için içten içe dua etmenizdir.

lise döneminde ise artık burada kimsenin diline düşmemem gerek diyip sınıfta hiç konuşmamanızdır. konuşurken ise sesinizi kalınlaştırarak konuşmanızdır.

gittiğiniz her yerde yaftalanmaktan korkmak demektir. her zaman kendinizi gizlemek demektir. aman anlamasınlar diye uğraşmak demektir. dalga konusu olmamak için çabalamak demektir.

ve hayatınızın bu travmalarla dolu olması demektir.

oysa ben de her çocuk gibiydim. ben de onlar gibiydim. ama benim bile farkında bile olmadığım bir şey yüzünden her gün suçlandım.

sahi benim suçum neydi?

edit: imla

türkiye'de eşcinsel olmak: çocukluğundan beri farklı olduğunu hissetmek, bunu anlayamamak, anlasan anlatamamak, anlatsan da anlaşılamamak demek
türkiye'de eşcinsel olmak: küçükken karşı cinsle arkadaşlık kurduğunda ancak trajikomik bir şekilde büyüdüğünde ise karşı cinsle yakın ilişki "kuramadığında" ibne lan bu, top bu vb. diye sözel şiddete; sözel şiddetin yetmediği durumlarda fiziksel şiddete maruz kalmak demek.
türkiye'de eşcinsel olmak: işinizde ne kadar başarılı olursanız olun, ne kadar vicdanlı/adil/yardımsever/aklınıza gelebilecek bilimum iyi sıfatlara sahip olursanız olun insanların başları sıkıştığında ^* yaparak en az solak olmak kadar doğal ve farklı bir durum olan eşcinselliğinizle sizi tehdit etmeye, vurmaya çalışması hatta vurması demek.
türkiye'de eşcinsel olmak: siz hayatta kalma mücadelesi verirken insanların üstünüze basıp canınızı yakması, zarar vermesi ve tüm bunları yaparken de seyirci toplayıp üstüne milyonlarca destekçi bulabilmesi demek.
türkiye'de eşcinsel olmak: topluma, aileye, arkadaşlarınıza vb. neredeyse herkese karşı gizlenmek ve tüm her şeyinizi içinize atarak susmak ancak şu son birkaç senedir insan haklarının gelişimi sayesinde temsilinizi arttırmaya ve sesinizi yükseltmeye çalışırken kötü örnek oluyorsunuz diyerek susturulmak demek.
türkiye'de eşcinsel olmak: tüm bilimsel argümanlarla özenerek olunmayacağını söylediğiniz halde dinlenmemeniz, sistematik olarak yoldan çıkmakla yaftalanıp kötü ilan edilmeniz demek.
türkiye'de eşcinsel olmak: gizliden gizliye sizlerle takılanların sonrasında sizleri yok sayması, sizin bu ikiyüzlülük karşısında ağzınızın açık kalması ve bu durum karşısında bir şey yapamamanız demek.
türkiye'de eşcinsel olmak: tüm zorluklara rağmen (bkz: gay) kelimesinin hakkını vererek neşeli bir şekilde güçlü kalmaya çalışmak ancak en ufak bir engelde psikolojisi yerle bir olabilen insanlardan "psikolojik rahatsızlığı var bunların ya" damgasını yemek demek.
türkiye'de eşcinsel olmak: bunlardan daha fazlası ancak şu ana kadar mucizevi bir şekilde koruyabildiğim aklıma şimdilik bunlar geldi demek.

namus cinayetine kurban gitmek demektir.
eşcinsel olduğun için işten atılmak demektir.
eşcinsel olduğunun ortaya çıkmaması için maruz kaldığın şantaja eyvallah çekmek demektir.
hiç bir yasal güvenceye sahip olmamak demektir.
eşcinsellikle yakından uzaktan ilgisi bile olmayan kanunların, aleyhine işletilmesi demektir.
her türlü örgütlenme hakkının gasp edilmesi demektir.

tüm bütün bunların altında yaşarken, etrafındaki insanların tek derdi paris olimpiyatlarının açılış gösterisinde elemanın tekinin şortundan sarkan taşşağı. ve sen bir eşcinsel olarak bu mızmızlanmalara katlanmak zorundasın.

batıda eşcinsel hakları konusunu yediler bitirdiler. batının tartıştığı konu aslında translar. esasta ise trans başlığı altında tartıştıkları konu trans kadınlar. rüzgar erkoçlar gibi kadından erkeğe geçiş yapan trans erkekler bile değil. trans kadın sorunu kolay bitecek bir mevzu değil, çünkü kadın sorunu kolay bitecek bir mevzu değil.

batı ile dünyanın geri kalanı arasında eşcinsel hakları konusunda makas çok açıldı. fakat makasın bu kadar açılması, artık dünyanın geri kalan ülkelerinde yaşayan eşcinsellerin önüne örülen duvarda bir tuğla. bu tuğya yunanistan'daki geyin de önünde var, türkiye'dekinin de var, israil'deki arap kökenli mizrahi yahudisi geyin de önünde var:

burası avrupa değil

debe'ye giren entarilere bakıyorsun, adam, fransızın daşşağından mağduriyet devşirip gelip burada türkiye'deki eşcinsellere had bildiriyor yahu!

gel sene buna konuş!

eşcinselliği suç olmaktan çıkaran ilk ülke olan fransa'yı geçtim, kıçı kırık fakir balkan ülkesi romanya ile türkiye'nin karşılaştırması bu:

romanya vs türkiye

dünya yerinde durmasın ilerlesin, sen kendine ait sorunlarını çözmek için en ufak bir adım atma. ondan sonra woke tayfa çok oluyor!

bilemem, tahmin edebilirim. buradan şöyle görünüyor;

cesaret, yüreklilik gibi kavramlar kendi tekelinde sanan kenar mahalle dayılarına, ayrımcı piçlere, yobazlara rağmen hayatlarını istedikleri gibi sürdürmeye çalışıyorlarsa... her türlü sindirilme hareketine; cinayete, kötü muameleye, ayrımcılığa maruz kalıyor ve yılmadan gururla gay pridelara katılabiliyor, hayatını istediği gibi yaşamak için bok kafalı çoğunluğa karşı dik durabiliyor, sesini çıkarabiliyorsa; esas bu insanlara cesur, yürekli, korkusuz denir.

delikanlı geçinip "yumuşak" diye bızzıkladığın insan senin gibi yüzlercesiyle başedebiliyorsa esas o "yumuşak"ta 40 okka taşak var demektir.

yaradilisin neyine bakiyorsun ulan darwin misin? genetik bilimci misin? hadi bunlari gectim ilahiyatci misin?

herkes esittir. ıster gay olsun ister imam ister muhendis ister fahise. ınsan ulan bu.

yaradilisa aykiri degilse su an sahilde birami icerek sirk kosuyorum. uygun mudur sayin ilgili?

cinsel ilişkide pasif mi aktif mi olunduğuna göre ibne olunduğu bir ülkede eşcinsel olmak zordur. sizinle sevişmek isteyen bir çok erkek gizli eşcinseldir ama bunu kabul etmez. siz dürüstlüğünüzle kalırsınız, ibne olursunuz... ikiyuzlu insanların memleketinde gerçekleri soylemek her zaman sorundur.

beraberken sevgiliyi özlemektir.

ikiyüzlülerin dışlamalarına maruz kalmaktır.

hemcisinizin elini tutarak sokakta dolaşamazsınız. anne babanıza eşcilsel olduğunuzu söylerseniz dayak yer, belki de öldürülürsünüz. eğer kendinizi doğduğunuz şekilde hissetmiyorsanız ve ameliyat olmak isterseniz arkadaş çevreniz, akrabalarınız, devlet büyükleri, iş yeriniz, herkes tarafından dışlanırsınız.

ama aynı gelenekçi anne babanız bunu yapmış birini zevkle izleyebilir. sizin karşınızda olan devlet, aynı durumdaki başka bir kişiyi kendi televizyonunda yılbaşı programına çıkarabilir. hatta ve hatta başbakanınız onu makamına kabul edip kendisinden sayın diye bahseder.

ama siz saygı duyulması gereken biri değilsinizdir. sizi görmez. siz yoksunuzdur. olmamanız gerekir. çünkü yeterince ünlü değilsinizdir. toplum tarafından sizinle aynı konumda biri kabul edilirken, sizin doğmanız bile yanlıştır. siz bu yüzden katledilirsiniz ve çok değerli gazeteciler bunu haber yapmaya bile gerek görmezler.

sokakta o insanı gören biri gidip fotoğraf çektirir ama sizi görünce döver.

bu ülkede paran kadar, ünün kadar yaşayabilirsin cinsel kimliğini. bu ülkede statün kadar aşık olacağım cinste özgürsündür. bu ikiyüzlülüğünün farkına varamayacak kadar küçük beyinli insanlar yüzünden o iğrenç bakışlara maruz kalırsın. para, şöhret ve statüye bu kadar önem veren kişilerin, ahlaktan, eşitlikten, insanlıktan batsetmesi ve insanların buna inanmasını izlersin sadece. bu ülke bir gün inandıkları insanların aslında o iğrenç bakışları hak ettiğini anlayacak. umudum var.