yüzlerce filmde oynamış, hayatının büyük bir bölümü kameraların ışığıyla, flaşların patlamasıyla geçmiş sultanımızın, bugün dahi kamera gördüğünde yaşadığı o heyecanı görünce insan garip duygulara boğuluyor. türkan şoray heyecanı öyle bir şey ki, yağmurdan ıslanmış titrek bir güvercin gibi. elleri, gözleri, yüreği titriyor. şuh gözlerinin feri ateş gibi yanıyor. ve o kadar masum, o kadar güzel oluyor ki heyecanlanınca...
vaktinde bursa cezaevi günlerinde nazım hikmet, balaban'dan ümitli insan resmini çizmesini istemiş. balaban dört duvarın arasında sıkışıp kaldığı o mahkumiyet günlerinde zihnini kısa süreliğine firar ettirmiş. heybetli dağların ardından sapsarı ovalara düşmüş yolu, caddelerden geçmiş, insanların arasından kedi kıvraklığıyla geçmiş, kırmızı toprağı yüzüne çalan ırgatları dinlemiş biraz, akarsu kenarında çamaşır yıkayan kadınların eline dokunmuş. akşam vakti yer sofrasına konan mercimeğe kaşık saplamış, karadenizli balıkçıların ağlarına dolanmış. ve geri dönmüş...
balaban, insan coğrafyasında tırnaklarını tutunarak geçirdiği o yolda aradığı ümitli insan portresini buldu mu bilemem ama ben geçtiğimiz hafta yapılan siyad ödüllerinde o ümit kokan yüzü bizzat gördüm. 39. sanat yılını kutlayan kadir inanır'a onur ödülünü vermek üzere sahneye çıktı türkan sultan. sesi her zamanki gibi titrekti, gözlerini hafifçe aşağı eğmişti. ürkek bir sesle çağırdı kadir inanır'ı sahneye. ve o an, işte o an türkan şoray'ı görmenizi çok isterdim. onun yüzündeki insanı, ümidin solmayan baharını hissetmenizi isterdim. ve ben de sultanımın pamuk ellerine sarılıp öpmeyi, okyanuslara bedel alçalan ve yükselen sinesine başımı yaslamayı çok isterdim...
ödül takdimi esnasında türkan şoray kadir inanır için "çok yakışıklı adam, onun kadar güzel gülenini görmedim" dedi. ben de hayatımda bu kadar güzel heyecanlanan bir insan görmedim. türk sinemasının tartışmasız en iyi ikilisi yan yana gelince, yüreğimi kerpetenle sıktılar sanki. türkan şoray'ın heyecanı o güzel gülen adamın, gözlerinin içiyle gülen adamın yanında kat be kat arttı. kadim dostunun onurlandığı o gecede, türkan şoray heyecanının kutsallığını bir kez daha anlamış oldum. sultanıma bir kez daha hayran oldum...
"...dikenli balıkları hatırlatmak için
elleri ellerime değdi.
o gece gördüm, onun gözlerinde gördüm;
gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
onun saçları öğretti bana dalgayı;
çalkalandım durdum rüyalar içinde..."*