dedemin telefonla arayip
müjdemi isterimdiyerek haberini verdiği olay.
unutamadigim olaylardan biridir. zira 1993 yili oss sinavindan bir gun once vefat etmisti. antalya'da sinava girecek yer olmadigindan burdur'a gitmis olan bunyem, her yerde ozal'in vefat haberini dinlemek zorunda kalmisti.
her nedense her yıl amerikada da birtakım derneklerce (türk dernekleri değil) anılan adamın ölümü.
haberi aldığımda kafeden içeri yeni adımımı atmıştım. ozamanki kız arkadaşım pek bir bozulmuştu suratıma yayılan gülümsemeye, anlayamamıştı.
çağdaşlıkla filan ilgisi olmayan sebeplerle türkiye'yi içinden çıkılmaz boyunduruğa iyice sokmuş, amerika'nın bir dediğini ikiletmemiş, 1 koyup 5 alıcam derken tüm ülkeye 3ün 1ini aldırmış, bir ton hırsızı ülkenin başına sarmış bir insan evladının ölümüne ne demeye üzülecekmişim ben de bunu anlamamıştım o zaman. hala da anlamıyorum.
aylar sonra ek: tam da bugünlerde. şemdinli, hakkari filan derken. bu entryi beğenmeyen arkadaşlara tavsiyem özal'ın güneydoğu politikasını bir araştırmalarıdır. bölgenin federe olarak ayrılmasını ilk söyleyen kimdir bir baksınlar. "pkk nın güçlenmesini sağlamak için, (ya da küçümsediği için) yıllarca orduyu frenlemiş midir bir okusunlar, 1. ırak savaşına destek vermesinin altında yatan bir güneydoğu planı varmıymış sorsunlar sonra hala seviyorlarsa bu adamı sözüm yok.
gerçeklemesinden hemen önce rüyamda gördüğüm yegane ölüm idi (göre göre bunu gördüm, ne menem altıncı hisse). rüyada dürbünle karadenizi gözetlerken semra özal'ı görüyorum, açıkta bir kayığın içinde, yalnız ve ürkek. gören eden var mı diye etrafı kolaçan ediyor ve sonra turgut özal'ın sarılmış ölü bedenini denize atıyordu.
söylenti ve tartışmalar konu olmuş ölümdür..haberturk kaynağından;
semra özal: turgut bey limonata içti zehirlendi!!!
özal öldürüldü mü?
8. cumhurbaşkanı turgut özal'ın öldürüldüğü iddası eşi semra özal'ın açıklamalarıyla yeniden alevlendi. dönemin tanıkları habertürk'e konuştu.
semra özal:
sergiye zorla götürüldü. özal içki içmediği için 'size özel limonata yaptık' demişler. içimdeki şüphe hep benimle yaşayacak. ben öldürüldüğüne inanıyorum. bir grup geldi ısrarla sergiye götürdü. isim vererek kimseyi zan altında bırakmak istemiyorum. yapmak istediği şeyler dünya haritasını değiştirecek şeylerdi. bana gelen nota göre turgut bey, elçibey'i destekliyordu. bu yüzden aliyev'in yakınları tarafından öldürüldüğü söyleniyordu. bu notu bana bırakan adamı bulamadık. bu olayda çok soru işaretleri var. bu olayın arkasında dış güçler de var bu olay basit bir öldürme olayı değil.
açıklayacağım sırlar var ama zamanı ve zemini geldiğinde açıklayacağım. büyük bir türki cumhuriyet kuracağını ilan etmiştir ne kadar anlatılırsa anlatılsın bendeki şüphe hep olacak
hüsamettin cindoruk:
demirel'le aram da özal'ın belli bir sürede öleceğine dair bir konuşma geçmedi. keşke semra hanım bu iddalarına daha önce öldüğü günlerde söyleseydi otopsi yapılırdı. haydar aliyev ile turgut özal kardeş gibiydi. ölümüyle ilgisi olamaz. ayrıca çin'de türki cumhuriyet kurma gibi projesi olamazdı. çünkü o dönemde yeni bir parti kurma fikri vardı. devlet o zaman böyle bir istihbarat almış olsaydı bir komisyon kurulur ve araştırılırdı. ben öldürüldü iddiasına katılamıyorum.
can pulak (özal'ın başdanışmanı):
semra hanımın söylediklerine karşı çıkmam sözkonusu olamaz. bazı özel bilgileri olabilir. ama ben özal'ın öldürüldüğüne inanmıyorum. sergiye kendi gitmek istedi. sergide içki ve meşrubat ikram edildi. ama bu ikramda sadece özal'ın zehirlenmesi rus ruleti gibi birşey. çünkü herkes o tepsiden alıp içti. özel olarak hazırlanmış bir limonata yoktu. herkes rasgele içti.
şu anda ntv'de tartışılan mevzu. ilginç bir not var programda:
"musa öztürk,turgut özal'ın koruması "özal abd'de clinton ile görüşürken ankara'dan mesajlar geliyordu, onunla görüşmeyin yetkili değil,diye" twitter (fuat uğur)
(bkz:
#20866153)
çok net hatırlıyorum ben bugünü. hatta belki de çocukluğuma ait ilk anılarım arasındadır - biraz abarttım sanırım. neyse işte, çok şaşırmıştım. sanki öyle önemli insanlar hiç ölmezmiş gibi geliyormuş bana. bir benzeri
zeki müren'in ölümünde olmuştu.
öldüğünden sonra kanal 6'daki hugo uzun süre ara vermişti yayına. yani bana o zamanlar uzun gelmişti yada. o yaşta insan hugo'ya daha çok üzülüyor haliyle.
80'lerin sonu 90'ların başında çocuk olan nesil'in belki de ilk defa
ölümle bu kadar kitlesel ve net yüzleşmesidir. bunda bir cumartesi günü olmasının, dolayısıyla bütün öğrencilerin evde olmasının ve televizyon izlemenin o dönem artık bir çocuk hastalığı olmaya başlamasının etkileri de oldukça fazladır diye düşünüyorum.
ne kasvetli gündü ama.