(bkz: kelt şafağı)

bir william butler yeats kitabı.

zaman yok olur gider
sönmüş bir mum gibi,
ve dağlar ile ormanlar
doldurur vadesini, doldurur vadesini;
ama ateş cevheri ruhların
eski tatlı bozgunu,
sen bir yere gidemezsin.

william butler yeatsin kitabı.
unutulmaya yüz tutmuş,pagan geleneğinden gelme efsaneler ve dilden dile aktarılarak-buna yeni hikayeler,peri,hayalet vb öyküleri de katılarak- zenginleşen halk inanışları yazıya geçirilmiş ve bir nebze olsun ömürleri uzatılmıştır.iskoçların ve irlandalıların peri,cin,hayalet gibi kavramlara birbirine taban tabana zıt yaklaşımları bu kitapta en açık ifadesini bulur.yazarın deyimiyle iskoçlar bu diğer diyarın yaratıklarıyla geçinmeyi bilmezler.irlandalılar ise perilere,hayaletlere ve cinlere alışıktır.onların yaşam alanlarına ve yollarına saygı gösterir,korkuyla karışık bi saygı ve biraz da merak duyarlar.
ayrıca okuyanı "ulan bunlar hakkaten görüyor muydu hayaletleri perileri yoksa toplu delilik mi yaşıyorlardı yahut hepsinin kafası mı iyiydi?" gibi düşüncelere sürükler,okunasıdır,halk geleneğiyle gelen eserlerin yaşatılması globalleşen dünyada toplumları ve kültürleri zenginleştiren bir şey olduğundan takdir edilesidir.ve irlandalılara göre hayaletler iyidir.bir hayalet yaşadığı eve uğur getirir.

kitabın bazı bölümlerinde yeats'ın kendi şahit olduğu peri hikayeleri ve paranormal olaylar da anlatılır. hikayelerin sadece birkaç tanesi efsane kategorisine sokulabilir, büyük çoğunluğu küçük çaplı olaylardır. az sayıda da olsa güzel şiirlerle süslenmiştir.

duymadın mı o tatlı sözleri
göksel tınılı ozan şakırken
duymadın mı gözleri açık
esrik bir alemde ölenleri
nasıl da ölümdür aşk
kollar bacaklar iç içe geçtiğinde
ve uyku, yaşamın gecesi yarılınca ikiye
düşünce dünyanın karanlık sınırlarına varırken
nasıl da ölümdür müzik
sevdiğin şarkı söylerken.

kitaptan:

büyük kentlerde dünyayı çok az ayrımsarız, kendi azlığımıza çekiliriz. küçük kasabalar ve köylerde azınlıklar yoktur; insanlar yeterince kalabalık değildir. dünyayı orada mecburen fark edersiniz. her insanın kendisi bir sınıftır; her saat kendi taze heybetini taşır.(...) uzdili konuşmalar diler, kitaplar okur ve yazarız, evrenin tüm işlerini yoluna koyarız.