tez yazmak zorunda olunan kısacık zamanda insanın kendini hiç olmadığı kadar edebiyata, şiire vermek istemesi; birden dünyanın tüm güzelliklerinin kültürel ve sanatsal aktivitelerde yattığını fark etmesi durumudur.
tüm ücretsiz sergiler daha önce olmayan dikkatle iki kez taranır, her hafta sonuna sergi ve tiyatro programı yapılır. iş çıkışlarında ve bilimum boş zamanlarda konsere gidilir, arkadaşlarla buluşup sosyalleşilir. yeni insanlarla tanışılır. metroda bile kültürel olarak zaman kaybetmemek adına kitap okunur.
okunan ve yapılan her şeyi, herkese anlatmak arzusuyla dolup taşarak sözlüğe bile daha önce olmadığı kadar entry girmek farzdır.
tüm bu süreçte kendinizi keşfeder, hayatta yapmak istediklerinizi sorgularsınız. yapmak istedikleriniz için aslında çok da vakit yoktur, o yüzden hemen harekete geçerek planlar yapmaya, bir balkan ülkesine bilet bakmaya başlarsınız.
bunun sonucunda tez sürecinde daha önce olmadığınız kadar kültürlü, tüm aktiviteleri takip eden, donanımlı, kâşif biri haline gelirsiniz. hem bilgi dağarcığınız günden güne gelişmiş, hem de birçok konuyu aynı anda takip eder hâle gelmişsinizdir.
sizin uzmanlık alanınızla alakası olmasa da...
sonuçta bir tezer özlü olmasanız da kendi çapınızda bir yazar olmuşsunuzdur.
*yüksek lisansın amacı da bu değil midir zaten, soruyorum.
*