1949 alman anayasasının 81'nci maddesinde tanımlanmıştır. bundestag, başbakana istediği güven oyunu vermemiş, ama onun yerine yeni bir başbakan seçerek onu da görevden alamamışsa (bkz: yapıcı güvensizlik oyu) başbakan, cunhurbaşkanına başvurarak ya meclisin feshedilmesini (bkz: fesih tehdidi altında güvenoyu) ya da "teşrii zorunluluk hali" ilan edilmesini isteyebilir. bu ikinci halin ilan edilebilmesi için bundestrat'ın (federal senato) da onayı gerekir. bu halin ilan edilmesiyle bundestag'ın reddettiği kanun tasarıları kendiliğinden kabul edilmiş sayılır. ayrıca, bundestag'a sunulan ve 4 hafta içinde sonuçlandıramadığı kanun tasarıları da kendiliğinden kabul edilmiş sayılır.

yani alman sisteminde bundestag tarafından usülüne uygun bir şekilde düşürülemeyen başbakan, istediği kanunları çıkarmayan meclisi altı ay süreyle saf dışı bırakma ve yasama yetkisini bu süre içinde kullanma yetkisine sahip olabilmektedir. kısacası, "tesrii zorunluluk hali" bir nevi olağanüstü hal ilan ederek, hükümetin yasama yetkilerini altı ay süreyle ele geçirme durumudur.

(bkz: rasyonelleştirilmiş parlamentarizm)