-ama doktor, ben hasta değilim...allah rızası için... size anlattım.
tekrar gözlerini gözlerime dikti en katî sesiyle:
-hastasınız... diye kesip attı. psikanaliz çıktığından beri hemen herkes az çok hastadır.

(bkz: saatleri ayarlama enstitüsü)
s. 108

serin rüzgârlara pencereni aç!
karşında fecirle değişen ağaç,
bak, seyret ağaran rengini ufkun
mahmur gözlerinde süzülsün uykun.

"yaşamak, etrafımızdaki şeylerin şuuruna erdikçe bir dua olur", (bkz: yaşadığım gibi)

insan talihi hakkında yöneltilen bir soruya cevabı;
"insan biçare ve tezat içinde bir mahlûktur. kendisinden yahut eserinden çok aşağıdır. bu hakikatte eşref-i mahlûkat bir rate'dir; tabiata bir ilah gibi hükümrandır. fakat kendi hayatını bir türlü idare edemez. çünkü fert sıfatıyla sahip olduğu "varlık" hayat dediğimiz şeyin kendisiyle ve işçisi olan ictimai insanla her an mücadele halindedir. "varlık" tektir ve gayrısına tahammül edemez. bunun için, dünya çok geniş, hayat türlü türlü imkânlarla dolu olduğu halde biz, birbirimizi ezerek yaşarız. en iyi niyetten en kötü neticeler çıkar. mesut etmek isteriz, fakat bedbaht oluruz. bu insanın umumî ve ebedî kaderidir. "
kaynak: "ahmet hamdi tanpınar’la son romanı (huzur) için bir konuşma”, söyleşi: necdet evliyagil, cumhuriyet, sayı 9144, 24 ocak 1950, sayfa 24.)

edit: imla

"kainat da lahana gibi; yaprak yaprak, kat kat"
-sae

"insan kader karşısında çaresizdir, bu yüzden sanata sığınır."

elbette birinden biri iyi gelecek ve ben de etrafımdakilere benzeyecektim. muhakkak benzemeliydim. benzemezsem yaşamak çok güçtü.

(bkz: saatleri ayarlama enstitüsü), sf.335 42. baskı nisan 2019

bak doktor, dedim. benim hiçbir şeyim yok. sadece talihsizim.
saatleri ayarlama enstitüsü

“beni tanıyanlar, öyle okuma yazma işleriyle büyük bir ilgim olmadığını bilirler.”

"halbuki insan doğduğu günden itibaren mağluptur, şefkate muhtaçtır."

"hayatta rövanş yoktur."